16 Kaa koy, nu naangee o layaa keene, kaa nu magnandooxaa, niwooxaa na fa lay. Keene faaxee,
Ba o fakooxan o feet, yaam andiro ke o feet a rimkaa.
Fak le nuun soo maas! Kaa nu mbeecit ke na layeel ee: O ndik no poɗaxnir rek na foɗaxnaa nqiiw?
Ten taxu yoo xan Roog a luƈtong boo kili, a naagong nuus, a suqtong no ƭiif of soo a suudong no lanq ke no ñoow we. A maaf
Oxe na ga’atinooraa ci’it too cooxitkee a den, kaa nand nen o ufang.
Ndoonyo took um ƭomu fo toroxand kaa mbodirna fo o ndam onqe fo o neq ole ta jeg’ina. Kaa layooxaa yee: ‹Kaam moof mene nen o maad o tew. Refiim o ñaaw too andkiim ke ñaaw a refna boo muk.›
Kaa koy, o hañaanangaa lakas we, too xeeñ of mosee, waaƭaa o njiriiñ xoox of soom, yaaga ba o laasoox na tus, too ba o fañ ndigil ne.
Kaa o hooloox’u kañaan of, layaa yee: ‹O leng ga’iraam.› O waag of fo o and of kaa mo’andong soo a ndiñong o lay ee: ‹Mi, jegiim o nand.›
O yaal a ƭat ale no jeejeek we a xoolne yee a cangtax alene kaa gimeel, a fog na ke Dawid.
Ke cer ke fo a kid ake a yaawaa, a magnandax yaam kalal adna, tig adna yoo. Keene fop koy, inooree na Faap fee, ndaa na adna fee a inooru.