«Ba nu ngate’aa wiin we mbaat Roog ñakkee o hate’aa a nuun. Ba nu ƥanjaa o leng mbaat Roog ñakkee o ɓanjaa a nuun. Naangyo mbaasantaa, too yaaga xan Roog a waasanaa a nuun.
Ndax a jega Roog faa nandna fa wo? Kaa o waasantaa tooñ ne, too naagiro xawaa njofaƭar ne no we yoqna na xeet of fee jegoodoona. Naagiro damaa fuux of boo kili, yaam kaa o sawar no yirim a in.
Maaga, Adoni-Beseq a laya yee: «Maad qarɓeen ɓetuu ɗik waa qol maak ke na xa ƥay axe fo ke na caf ake den a ƭegeena kaa ngisoogu ke samtoogna no roon es. Roog kaa rabdaxam deŋ ke fi’uuma!» A ƥisaan Yeerusaleem, too maaga a xontu.
Layi a den ee: Ne ta wooritna yee mexe ñoowaa, mi o Yaal oxe na refkaa boo faw layun: O soxodu xe a saŋkoox moƴaniraam, ke buguuma kañ refu yee ta supit a pesoorooƭ soo a muc. Nomtooxiidyo, kaam ee nu nqaƴ a ƭat a paaxeer ake nuun. Ndi xar taxu nu mbug o nqon, nuun mbind Isra’el?
A layra a ndeer den ee: «Ga’na rek, kene kaa dal a in yaam ke i mbi’na o pog faap oxe in. I nga’a naqad um ye ta xeɗooxaa a in, ndaa i mbug’iran o nan-giloox! Ten taxu xaye in wey na naqad.»
Kaa nu naxoogu wiin we njalna na xa qol nuun, mbañ o ndabid a den. Den koy, owe loolooxaa a Roog ne nu mbi’itna fa den. Wiin weene njalanna a nuun owe mbuuqaa, too Roog o Yaal oxe Hupna fop a nana a den.
Abraham a doonaan ee: ‹O ƥees, wetandooxi yee ye nu ñoowaa, daaw’aa a las of, too Lasaar o mat a coono’oogu. Ndiiki koy, oxey meeke rek a yuunaa, soo wo o mat o coono’aa.
Yaa a naaq ake a mbeerkaa, xan a ƥolel, rew we a ngar, a umbik a den. Ii, xeet feene njegee yiif. Ten taxu oxe sakuuna jegee o liir no ten, oxe mooluuna yirmiran.
Kaa koy, o jeg-yiif ole hatna na Roog, a guutatira fo oleene. O jeg-yiif olaaga kaa xool, a gartaa jam a ndeer no wiin we, a fod o mbid, a gartaa nanoor, a may yirmande fo a pi a paax. Naagee o samtaa itam too jegee yememaar leng.