Kaa da layaa ɗeet we yee: ‹Nu njaree o njegaa peeñax!›, a lay duleer we yee: ‹Ba nu yegin a in ndigil ne. Ke moƴanna a in, refu i layeel pelu soo yegneel kaa guutatirna fo ndigil ne.
Nuun we saƭikna a qoox, nu nqucooxee na qeeñ nuun fo no nof nuun, bes fuu refna kaa nu maafraa fo Yiif Tedu le. Safee nuun koy ee ke daan nuun a ndeeƭna rek, nu ndefu nuun itam.
A laya a den ee: «I mbañta a nuun boo nqij ee ba nu mbaare’tat gon leene. Nu nga’aan! Nu nqaɓa a Yeerusaleem na waare fee nuun, soo mbug o mbudin took in fo’oy le no koor oxeene!»
Kaa nu ndeefaa o jaf Omri, laalaa a pesoorooƭ ake Ahab fee o ƥeem fo xa taan um fop, ndeefaa xa as den. Ten taxu xam ɓoxot teeru fee nuun, ta gefel, soo nuun we ngenna teen, um fi a nuun calat. Xan nu nqeefel a ndeer qeet ke fop.»
‹Ten taxu, nuun duleer we, xan nu ndef no yeng, too nu mbeeñooxkataand! Xan nu ndef no niɓaan, too nu ƭeetkatee!› Xan njeeƈ ne no duleer weene a mud, ñaal den a ref o niɓaan.»