Isra’el fee faap den a laya a den ee: «Feek neene yoo de, neeke nu mbi’kaa: Ƥisanyo o koor oxaaga ɗang no tikoorik ke nuun, ƥisloox teen no paax ke no saax le, teex ƭuumooxel, suum, qeeñe-xeeñe, miir, xa pistaas fo xa tim amaand.
Waagaa o laamit a den, too xan a layong o ten. Ten taxu Dawid kaa xeɗang o faax fa in na xew feeke i ngarna me wo. Ci’i a in, in we dag of fo o ƥeef Dawid no ke jegoona.› »
Maaga, Yakoob a doonaan ee: «Ha’aa, kaam xeɗang a soƥangaa kañ ee daawaam yirmande of, jaɓi ci’it neeke um cooxang, yaam ten taxu um ɗeet mukit of, ne mukit Roog a ɗeetteel, too jaɓaxamo.
Abraham a yoɗa a kid um, soo a ga goor daduk waa ngoƭ’eeruuna. Yaa ta ga’na a den, a inoora no ndokand ne no ƭiif ne ten, a ƴuf a xetook a den. A gunga a lanq,