O Yaal oxe xan a jaaɓong, o xoyangaan. O ƴufginooxangaan, xan a layong ee: ‹Mexey.› O waasangaa ñagadil ƭomu ke me wo, waas lakas we o joxoñaa, waas ñu itam,
Mi refu Roog fee feeñoor’oonga Betel, maa sip’oona ɓil wetandoor, yip took fee diwliin, too regoor’u fa mi maaga. Ndiiki koy, inooxi o sutoox saax leeke, nomtoox no saax o rimel of.› »
O Yaal oxe a ɓaata o xoy a Sami’el jaf dadkandeer. Sami’el a dakooxa o inoox, a ret maa Eeli, a layin ee: «Wo na xoyaxam? Garaam de.» Maaga, Eeli a andata yee o Yaal oxe na xoyaa o goor ole,
O Yaal oxe a ɓaata o xoy a Sami’el, ta inoox, a ret maa Eeli, a layin ee: «Wo na xoyaxam? Garaam de!» Eeli a doonaan ee: «O ƥees, xoyiroong de, nomtooxi wondoox.»
Ye o Yaal oxe a ga’na ta ɗapaa, ndax ta ga ke na kaƥaa, a xoytaan kam ngol ne too a lay ee: «Ee xey, Moyiis! Moyiis oo!» Maaga, a jaaɓa yee: «Oow! Mexey!»
Yaa ta moofna no hate’and olaa, o teem a ɓisnitiidaan ee: «Baa jeg dara a ndeer of fo o kiin o cofu xeene! Xa ƭaaɗ kaa nqijlaam bo no yeng olene yaam o ten.»