Maaga, maak qarɓeen ƭik fo maak nahuk we fo pindel nahik ke a ndalfooxa o ngooknoox, a mbaɗoox a Roog fee moofna took gamb no maad le. Kaa nqaanoogu yee: «Amiini! Haleluyaa!»
O Yaal oxe xan a yaal a Siyoŋ, a yaal yaqatin ke ten fop. Xan a fi boo o mbiñ onqeene fesna a pec a nandat nen a Edeen, o tan oleene a nandat nen a ƭing ale no Yaal oxe. Baneex fo o ɗaay xan a ngen teen, a tagas fo fangax a kim a niwir a njibit teen.
Keene fop xan a jeg yaam nuun, ndax yirmande fee Roog a moƴ o siw took no moƴ-o-jaak ole no wiin we, ndax ta riñ a den da ngidmaa a Roog yaam o ndam um.
Gon siwu le Yeerusaleem xan a ref na mi o ɗaay, a ci’aam a simat fo o niwel a ndeer qeet ke no lanq ke fop na yegkaa paax ke um fi’ankan. Qeet ke xan a ndiid soo a send, yaa da nga’kaa baneex fee fa jam fee fop um ci’kaa a Yeerusaleem.»
Yaam a reftangee neene, too o xeɗaa fo yiif soom, nam o kiin sang um sang um oxe a waagu o doonit ee: «Amiini!» too andee ke xeɗoona, a refangaa sax ee kaa o gidmoogu a Roog?