O yaal mbind um a layaan ee: ‹Jook a njal, o paɗ o paax o kore’u xe! Gore’aa no tig neewu, ten taxu xam doxnong mayu. Rokiidi too felakinoox fo o yaal mbind of!›
Cinj kaaga, xan a lay we ndefna na janoon um ee: ‹Ngoƭaamoo, wiin halakooxu we! Ndetyo kam fiɗel fo ñufkeer muk ole jagandan’eena o ƈiƴ oxe fo malaaka um,
Saŋe ne widna teeru fee xan a ref xa noonoong cuni xarɓaxay fo xa noonoong cuni ɓetuu tadik. No kaa xotitna a koom, teeru fee xan a xoyateel ee: ‹O Yaal oxe xey mene.› »
Neene, we o Yaal oxe a watna, xan a nomtooxiid. Xan a mbadtiid a kim baneex kam Siyoŋ. O ɗaay o fagkeer xan a meleƈin mukit den, baneex fo o ɗaay a ndokiid, soo naqad fo xa iin a ndiƈatoox.
Cinj kaaga, ɗeetaam too ga’aam faan maak laa o leng a waag’eerna o lim. Wiin weene kaa inoor na xeet fuu refna, no tim oluu refna, no saax luu refna fo na lak fuu refna. Kaa ngeenoox’u mbaambir gamb no maad le, a njasnoor fo o Mbaal onqe, a ndokoox tikoorik tan, a ndeegoox a naaq ngeec.