Refee koy ee nuun njilaxam, ndaa mi jilu a nuun, doon teen dalin a nuun, ndax nu saqik xa tim, xa tim axe a ngen na nuun, ndax kuu nu nqeɗna a Faap fee no gon es, ta ci’in a nuun.
Yeesu a doonaan ee: «O and’angaa ci’it Roog, and itam oxe layoonga yee ‹Ci’aam um yer›, xeɗkoogaano wo fa xoox of, too yaaga a ci’koogaang foofi fo ñoow.»
Ke nu soxodna soxod fop oo, kaa nu ci’aa xa ƥiy nuun tig paax. Yaaga koy, ndax Faap nuun fee refna na asamaan ci’kee a nuun paax yaa nu nqeɗuuna o ten?
Maaga, layaam taa kam es ee: «Xam inoox soo wid teeru fee bo ta xet, no ped ke fo no paayo ke, waaƭaa oxe buguuma no xeeñ es.» Waaƭaanum, ndaa ga’inum sen.
Yaa o yaal mbind ne a inooxkaa boo a weg begax ne fo o jaafu, xan nu mbod tafil koŋ-koŋnaa begax ne too layaa yee: ‹O Yaal oxe, wetani a in!› Xan a doon a nuun ee: ‹Mosiim o and me nu ngenna.›
Wo xeet fee Siyoŋ, wo fee na ñoowaa Yeerusaleem, loolkatiro boo muk. A mbanuu ƴufginooxoona o Yaal oxe, xan a yirmong, ten fa naneerong yaqanu ta jaaɓong.