Fa lay feene fa lay fa mbooru yoo. Bugaam o jangin keene, ndax we ngimna na Roog a njofnoox na pi a paax. Keene o mat refu ke faaxna, too a jeg o njiriiñ no wiin we.
Yaaga koy, boo o kiin a riƈatuna nqoolaƭar nuu refna, xan a nand fo ƥaxañ ke na suteel na bes fa maak, a kesel, a jeg o njiriiñ no yaal um, a waagel o fi’it kuu faaxna.
Fat a andtel a pi a paax, a mos o yaraa xa teɓandoong, a genaroogu we ngaroogna no mbind den, a ɓoganaa tedu we a caf den, a ƴufgaa we ndefna no torox, a fi’aa paax kuu ndefna.
Wetandooxaam a den ne o paaxel ole Roog es a reeƭit’ina fa mi fo ke o maad oxe a lay’axama. Maaga, a mbalalooxa yee: «Acayo i maxatin saŋe ke!» A ndalfooxa o njagandoox fo njambaar, ndax da mbadin a pi a mosu leene.
Ndeer gimaƭaru we, saqyo a pesoorooƭ a paax, ndax muu da njambitna a nuun nen waa na mbi’aa paaxeer, da nga a pi a paax ake nuun, too a simat a Roog na bes fee ta xalatooxiidkaa a den.
Yaa ta maadna o layaa fa den kaaga, o koor a inoortiida no mbind kelfa faa no mbind a qeƭ naa, too a lay ee: «O ƥeef o ndew a ñaka ndiiki. Jaratee o inaa o Caajangin oxe.»