Kaam ga’an, ndaa refee ndiiki. Kaam ɗeetan, ndaa matee. O xoor oley a feeñtiidaa ndeer xa taan axe Yakoob, kaam ee o samb oley a sutoortiidaa ndeer xeet fee Isra’el. A fada Moomowaab we no xoox, soo xa taan axe Set fop, ta maaf a den.
O Yaal oxe kaa tee: «Nga’yo, ñaal key a ngaraa, kaa um sutitkaa no kurcala le Dawid dugatin jofu. Xan a maadoox fo o xool yiif, a ñaaƴnaa a ƭat fo o cofel kam saax le.
Wo Siyoŋ, o ndoog onqe, ngela felakinooxi, wo Yeerusaleem, o ndoog onqe, jibni xa soroxole! O maad of oxey a garaa me wo, a jof, a ref mbir mbadar a lanq. Kaa koy, magnandooxee too took o faam a ŋaayu, took o mol, o ƥiy no faam o rew.
Pilaat a layaan ee: «O maad refo boog?» Yeesu a doona yee: «Ne’aano boo ƴut, o maad refum tigi. Kaam rimel, gar na adna fee, ndax um seede’anaa ndigil ne. Oxuu fogna no ndigil ne kaa nan-gilooxaa o ñuxur es.»
a njanga a naaq keec, a mbod mbaambir um a simatan too a layaa yee: «Hoosiyana! Oxe na garaa no gon le no Yaal oxe a hela simatel, ten fee o Maad Isra’el!»