Wiin waa fop a ndiid’a, a ndefat no laamtiraa yee: «Xar kene? A cangin a qas alaa yoonna fa sañ-sañ! O kiin oxene kaa heblaa cini ke sax, too kaa nananan.»
Andyo boog ee mi yoo, mi soom refu Roog, too fa lakas jegee meen. Mi na jangaa o ñis, too mi na ñoownaa itam. Mi na gaañaa soo wodandaa. O leng waagee o wat o kiin no ɓay es.
Keeke mat a layu: «Nu nan-gilooxangaam, mi o Yaal oxe Roog nuun, mbi cofu mbaambir es, ngay kebil es, nanan bargal es, xawitkiim a nuun a cir ake xawtuuma Miimisira we, yaam mi refu o baawaadin nuun, mi o Yaal oxe.»
Maaga, Yeesu a yoona fa den. Yaa da matiidna mbind naa, o aa-adax no xiixire teemeed oxaa a lula qaariit um, da nqetook a Yeesu, too a layaan ee: «O Yaal oxe, deyee o garaa, jombaa o rok no mbind es.
Mi o mat, kaam fi’aa ke we kelfa’axama a simaxam. Jegaam itam xiixire waa um lulaa. Kaam layaa o leng ee: ‹Reti!› ta ret, soo um lay o lakas ee: ‹Gari!› ta gar. Kaam layaa surga es itam ee: ‹Fi’i kene!› ta fi’in.»