Yeesu a laya a den ee: «Kaa nu mbi’ooxaa wiin jofu mbaambir no wiin we, ndaa Roog a anda ke refna kam a qeeñ nuun. Ke wiin we a ƭeetaa nen tig maak, Roog a sibu.
Ne Roog a jofandtaa wiin we mbaambir um, kaa mo a den mir, soo da ndek a mbaaƭan a qoox den pexey naa da njofitna. Ten taxu njaɓee pexey ne Roog a jofandtaa.
Yaa o Farisiya xe xoy’ina a Yeesu a ga’na kaaga, a laya taa no yiif um ee: «O kiin oxene a reeƭangaa o tuleer, a andkooga oxe o tew oxeeke na duqan a refna fo ke ta refna no wiin we. A andkooga yee o paabakaad oo.»
O Farisiya xe a inooxa a geenoox, too a xeɗit nene yee: ‹Roog, mexe ɓoxotang tedaanga, yaam ne nandeeruuma fo wiin leng we ndefna guuɗ, a njofaƭar, a seeqaa mbaat nen o taarabdinax juuti xene sax.
Nan-gilooxyo ke o Yaal oxe a layna, nuun we na sendaa yaam diid yaa nu ndaawna fa lay um: «Fog nuun we sibna a nuun soo a ndaxaa a nuun yaam gon es kaa nqaadnoortaa a nuun ee: ‹Fat o Yaal oxe a lalit o ndam um, too yaaga xan i nga o ɗaay nuun!› Ndaa kañ, den o mat na neewandkeel.»