In itam, wiin ñaku a qoox i ndeeƭu yaaga. Kaa i nanaƭar’u, mo, ndef faɗ a yuxum in fo no kuu na ci’aa a in baneex. Kaa i ñoowoogu no coxod, siisaa, ndef waa njareena o sib, sibraa.
O Yaal oxe, ndax refee yee a kid of ngor rek a mbaaƭaa? Xawaa a den, ndaa ɗaxee a den dara. Saŋkaa a den, ndaa kaa mbañ a maƭax ale. Kaa njikooxaa o saƭik xoox, a mbañ o nomtooxiid me wo.
A cinj ñaal leng-leng, o ndeɓ onqe a sofa ke ta jegna fop fa xaaliis, soo a ret fo ten no saax goƭu. Maaga, a ñoowooga no kaa feluuna, a yaq ke ta lam’ina fop.
ndax o wetandoox ke faafna, soo sed ɓot, ndax yaƥatkatiro o don of yaam gaci of yaa um waasankang fop ke fi’oona. Mi o Yaal oxe na refkaa boo faw layun.»
Ndiiki koy, roxondooxi gaci of, yaam pakaad ke wo moƴna o mbaaxaƭar ke den, kaa nand wee ndax ɓogaa xa teɓ of. Wo boog, seeƈaari soo roxondoox gaci of, yaam kaa nand wee ndax jofandaa xa teɓ of.
Maaga, Moyiis fa Aaroon a ndalfooxa o ndet maa Firawon fee, a layin ee: «O Yaal oxe, refna Roog in, in Hebre we, kaa tee: ‹Kaa o fañkaa o neewandoox mbaambir es boo a mban? Xaƴi xeet es da ndet, a mbaɗookaam.
Kuu tedna, ba nu cooxin xa ƥox axe, yaam ndik da ngeleeroox, a lisit a nuun, too ba nu ndeɓ xa peme xe nuun mbaambir a tuul ake, yaam ndik da nduut a den.»