Kaa koy, Ii-isra’el we kaa nqaadnooxoogu duleer we Roog, a nqeefaa fa lay um, a njalaa a den boo neen fuux ɗomu le no Yaal oxe a biltooxanu xeet um too mbaag’atiran o ndaɗ.
Kaa nu layaa yee: ‹Xar taxu o ƥiy onqe naagee o gadooxaa tooñ faap um?› O nanangaan kaa o ƥiy onqe a fesoor a ƭat fo o cofel, a gay soo a reef bargal es fop, too a woora yee xan a ñoow.
Yosuwe a layahina a den ee: «Yaaga boog nuun o mat ndefanu a qoox nuun seede ee nuun njiloodu o mbaɗoox o Yaal oxe.» Xeet fee a ndoonaan ee: «In o mat seede’anun a qoox in.»
Ndaw sabab took nuun, nuun jaajangin we no kebil ke fo Farisiya we, nuun we ndefna yememaar! Kaa nu nand fo poy kaa ndan-gineena, boo took fee a mos bo, too yaaga fop oo kam fee kaa may fo xa kiiƈ no xon fo qooleer kuu refna.
A anda toox de hate fee Roog, ta ref ee we na mbi’aa tig nandu neene, a saŋkax a hela a den, den fop. Refee soom ee kaa da maadin o mbi’aa, ndaa kaa soobaa lakas we, da mbi’an itam.