O ten refu o ɗeendoor ole na feeñlaa o ndam onqe Roog. O ten rek laltu ke Roog a refna deŋ, a saytoorit itam ke sakeena fop fa lay fa njegu doole fee ten. Cinj ye ta xoolandna wiin we no pakaad den, a reta na asamaan, a moof na ñamaak Roog fee refna doole fa mbagkatar.
Yeesu a doonaan ee: «Filip, yaa refuuma fa nuun boo ndiik, too andiraamo! Oxuu ga’axama, Faap fee a ga’u. Nam waagaxamo o layit boog ee: ‹Lali a in a Faap fee?›
Maaga, xan o Maad oxe a lay we ndefna na ñamaak um ee: ‹Ngaryo, nuun we Faap es a barke’na. Njangyo Maat ne nu njagandan’eena yaaga adna a sogaa feroox,
We ngenna na adna fee fop xan a mbaɗooxin. Weene ndefu we a kon den a mbind’aandeena no safe le no ñoow ole, no kaa xotitna no mberaandoong adna. Safe leene koy, o Mbaal onqe war’eena jegun.
Kaa i mbeeñlel o ñoow oleene, nga’anin a qoox in, too seede’in. O ñoow o fagkeer ole reeƭna paam Faap faa koy, too i mbeeñlel o ten, ten i yegnaa a nuun.
Yaa Yeesu a layna neene boo a ƴut, a daxaaƴooxa na asamaan, a lay ee: «Faap, waxtu fee a fadiida! Ndiiki koy, ɓoxoti o Ƥeef o ndam, ndax ten itam ta ɓoxotong o ndam.
Ten taxu, na pexey Kiristaa nu ngima na Roog fee xontooxnooruuna a ndeer no xon we, soo a cooxin o ndam onqe, ndax o ngim nuun fo yaakaar nuun a ndoonoox na Roog.