Fat o lay a Tiir ee: Cey, wo fee moofna na ƥeeraamb ale no maag ole, o cula tew oxe no qeet ke geleerooxna farna fo a pimb a mayu! Keeke layum, mi o Yaal oxe na refkaa boo faw: Tiir, wo o mat layoogu yee: Mi, o mosel es jegee gak leng.
Keeke o Yaal oxe a layu: ‹Xan o teef a jaga’ik kam teeru fee, xa ƥeef a mbartel laƥ, o qol of a ɗegrel, wo fa xoox of o xontik a koƥ, Ii-isra’el we a ndefik faɗ no saax jan.› »
Xam song a nuun nen ursu ndew naa xa ƥeem a ngifeena, too xam faar xoor le no ngang nuun. Xam lisit a nuun nen njogoy ƥasil, soo ƥaaɓaan ke na koƥ ale a sir a nuun.
Ten taxu xan combol a jeg a ndeer xeet nuun, soo saŋe ke nuun fop a yaqel, ne Salmaan a gefit’ina a Bet-Arbel a koom alaa fa xire fee, maa yaay a duguñit’eena fo xa ƥeem.
O Yaal oxe kaa tee: «Wo Yeremi, yegnitahini fa lay feeke: Xa tal axe no wiin we xan a luuñaa nen suqi faa picteena na xa qol axe, nen xa yaƥ axaa o saasaxad a xaƴna a cinj um, too o leng gisee a den.»
Maaga, Menahem a songa teeru fee Tifsa, a saŋik we ngen’ina taaga fop, soo a raadin o jegel olaa widna maaga fop, a xotit Tirsa. A song’a teeru feene, yaam ne da mbañ’uuna o mbetan tokand ke, soo a xiir rew we ndeeƭna xa pud fop.
Xoyaa me mi fop we saɗarooguuma, ndax da mbumbaay. Na bes fee no fuux le wo, wo o Yaal oxe, jegee oxaa mucna mbaat oxaa ɓostooxna. We waadin’uuma soo yar a den, o pañ oxe mi a saŋka a den.
We ngenna Samari xan a nqawel, yaam kaa siiknoor fa Roog den. Xan a nqonit na xire, xa teɓandoong xa tutuuñ axe den a nduguñel, rew we den ndefna xa pud a nqiirel.»