Xa ƥox xa say a ndefu itam, axaa mbaageerna o ngiñ, ke da ndefna gaynaak fop oo! Dara refee na qoox den, a yuxum a qoox den soom a ndeefaa, oxuu refna na den o njiriiñ xoox um a waaƭaa.
Haahate we den kaa ngate’aa took nger, saasadax we den a njangnaa took ndabid, duleer we den a yegnitaa padafuleer, ndax da njeg xaaliis too a saɗa o ngeƈnoox no Yaal oxe, a lay ee: «O Yaal oxe xey a ndeer in! Paaxeer leng dalkee a in!»
Yaaga boog, xar taxu nu ŋastaa sadax ke fo ci’it ke mi ndiiki, mbañ o mbi’it a den ne heblitanuuma a nuun no Ngenand es? Yaam fa xar o niwaa xa ƥeef kupu ke o niwaxam? Xar taxu nu mbaaƭaa xa pud xa maak na seek ake moƴna o mbaax no fop ke xeet es a ci’iidaxam?
Yaam wiin nandu neene, refee yee Kiristaa fee o Yaal in a ndagooxaa, ndaa xa pud den sax sax a ndagooxaa. Kaa ƈiƴtitaa a yiif no gimu we fa lay fa mbelu fa naanaxir.
Ke moƴna o leng na nuun a weg begax ke no Mbind Roog ne, ndax nu ngeƥandiidkatee na kasaara fiɗel no sadaxand ole mi. O Yaal oxe Hupna fop kaa tee: Kaa nu soofaam, too sadax ke nu ƥoxotaxam mbeliraam.
O kiin oxuu fesaxama a cinj ta ref no mbind Isra’el mbaat na xa katakoon axe ngenna kam Isra’el, a ɓek no xeeñ um pangool ke ten, a doon mbaambir um ɓil le na tolofnooraa, a maafnooran na bakaad, a garangaa me no tuleer oxe, ndax ta ga’ir fa mi, mi o Yaal oxe fa xoox es na doonkan.
«Wo fee o ƥiy no kiin, goor weene kaa saq na qeeñ den pangool ke den, a ndoon mbaambir den ɓil le na tolofnooraa, a maafnooraa a den na bakaad. Ndax xam jaɓ da nga’ir fa mi?
Yaam ne da yaawaa halal, xan a nax a nuun, a njang ke nu njegna na pexey a ƭelem a naanax. Kaa koy, yaaga boo fa ndiik, hate den oxe ñaaƴaa, too oxe warna o saŋik a den ɗaanee.
We ngenna Samari xan a nqawel, yaam kaa siiknoor fa Roog den. Xan a nqonit na xire, xa teɓandoong xa tutuuñ axe den a nduguñel, rew we den ndefna xa pud a nqiirel.»