Xan nu ñaamaa, too nu ngiñkee, biim le a gen fa nuun. Xan nu yaxandoox, ndaa maadkee o feet, too a jegangaa kaa nu ƭanginna teen sax oo, xan xire fee a yaqin.
Xam xañ a nuun ñaamel boo rew xarɓaxay a mbaag o njawanit ƥasil den no nquɗoox o leng. Xan a ndoxir o njaw onqeene, ndax ƥasil den a ñaamin, ndaa ɗaxkee a den tig.
Kaa nu nduufaa mayu, ndaa o ndik rek nu saxadaa. Kaa nu ñaamaa, ndaa nu ngiñkee, yeraa too nu nqeƴkee, ndokooxaa, ndaa taxkee a cogoñ nuun a wat, soo ndabid no caajal oxe a kasaara’ooxaa, nen yaa ta reeƭna kam nafa yulu.
Jambkiim xa ƥiy xa tew axe nuun yaam ne da njaga’aa mbaat seemir we nuun yaam ne da seeqaa, yaam goor we fa qoox den na mbootkaa fo a caga ke, a sadaxtaa fo rew we kesaneena njaga ne nu ƭeetaa nen tedu, ne o feƭit oleeke a laytuuna yee: ‹Xeet fee jegeerna o and kaa mo.›
Boo o cofu xe a fesna a cinj o cofel um, a fi’aa njofaƭar, a laalaa cednooxu ke o soxodu xe a fi’aa fop, ndax xan a ñoow? A pi a cofu leng alaa ta fi’na wetandooxkaand. Xan a xon yaam njofaƭar um fa bakaad fee ta fi’na.
Nuun o mat, kaa nu eet o supit a pesoorooƭ, mbi kaa xotna a ƭat na kid es, ye oxuu refna na nuun a yegnitna a bat ale no kend um. Nu ngiɓoora teen sax fa mi kam Mbind ne kesaneema.