Ya den kaa jaga’aa, oxe fudna a den kaa fi’aa cednooxu. Kaa layaa yee: ‹Xam reefan xa pes es axe na cooxaxam ñaamel es fo yerel es, fale es fa gaare es, diwliin es fa biiñ es.›
O Yaal oxe kaa tee: «Nomtooxiidyo me mi, nuun xa ƥiy xa kore’aƭaru xe, yaam mi refu o Yaal nuun! Xam xot o leng na nuun mene, na teeru nangam, ɗik lakas maana, no ƥasil nangam, soo nomtiid a nuun Siyoŋ.
Yaam kaam naal a nuun, too naal neene na Roog a inooru. Kaam ceemreemaa a nuun, nu mbog o kor o leng kut, ta ref Kiristaa. Kaam bug o ɓoxot a nuun o ten nen o toog o qoolu.
O kor-no-kulook oxe jegu o kulook oxe, ndaa xaariit fee ten na diikooxan soo a geenoox, a naaga o jegaa o ɗaay o maak, yaa ta nanna o ñuxur um. Neene koy, o ɗaay ole mi a nandu, too ten taxu ta may boo a ɓaxoox.
O kor um a inooxa, a soƥkin, ndax ta lay fo ten no njek boo a gattin. A yoon’a fo o tag um, a ɓisloox xa paam xa ƭaq. O tew oxe a roknaan no mbind faap um, too ye faap um a ga’uuna a dalnaan fo o ɗaay.
Ruut a doonaan ee: «O yaal es, ga’aam o mat ee faaxaa fa mi, yaalaxamo, lay fa mi nen oxaa na layaa fa xaariit um. Yaag oo toox de, fodiim fo o leng no jeefeer we wo.»