Yaam mi fa xoox es, xam ref nen njogoy na Efrayim, ref nen o njogoy o njanglax no mbind Yudaa. Mi, mi na lisitkaa, cinj kaaga um naag col, ret. Xam ɓis mbuufuɗag es, too o leng suqitkiran na mi.
Ten taxu xan njogoy a suqtoor no suungaan le, a song a den, a teeteem ale no tan ole a fand a den, o ƴaxal ole a ɓeedaa paam teeru ke den soo a listaa fop we na sutooraa teen, yaam siiknoor ke den kaa moƴaa moƴ o may, too ngore’aƭar den o leng andee ne ta fodna.
Njogoy naa na bumbaa, an a diidlandeeru? Layangaamoo! Neene mat a reftu, o Yaal oxe na refkaa boo faw a layangaa, a feeñlin duleer um, an na den yegnitkeeru ke fosooxeena?»
Keeke refu ke Amos a layna: «O Yaal oxe xey a bumbtiidaa Siyoŋ, o ñuxur um a fangoortaa Yeerusaleem: A biinj ake fop a leeƥa, o jul ole Karmel a weer boo ŋayam.»
Ɓaanoor fee ga’uuma koy kaa nandtoogu o ƴaxal, a caf um a nandtaa a caf ursu, o don um a nandtaa o don njogoy. Niŋki-naŋka a doxnaan katil um fo maat um fa sañ-sañ fa maak fee ten.