a moofa boo bes ta lay a Natan fee o tuleer oxe yee: «Kaam gen no mbind naa jalteena a teex ndaxar seedar, soo arka ne Roog koy a laqel kam ƭiif. Xar xalaato no kaaga?»
Nu maxkee pind, nu nduufkee ax leng, nu njimbkee taxar biiñ too nu njegkee dara no keene fop. Xan nu ngenaa kam ƭiif no ñoow o ñis nuun fop, ndax nu nquuɗ no saax le nu molkaa.›
Mi refu o Yaal oxe Roog nuun, sutitna a nuun no saax laa no Miimisira we, ndax nu ndefkatee faɗ den. Ɓolaam kadoor ke nuun, fi boo nu njegat a qoox nuun, ñaaƴaa xa cok nuun took.»
Xam inooxanin yaam ñaal ke ta cuuraayoogna a Baaliin, a mosandoortaa xa keɗ um fo ceq um. Kaa reefoogu xa pes um, soo mi o mat, ta weecaam. Mi o Yaal oxe layun.
paal keene jiijik den a mbaraa too mbi’iran ta ref tig, we na njikooxaa a den a layaa yee: ‹Roog ndok! I njegata xaaliis!›, too gaynaak den itam njegee na den yirmande fa leng.