Wo Isra’el, o jimbooxangaa no njaga, baa Yudaa a xawnoor a xoox um, yaa ta fi’na leng kut ke. Ba nu ndet Gilgal, kaam ee ba nu ndet boo Bet-Awen, ndaaɓoorit maaga yee: «Ne ta wooritna yee o Yaal oxe xe ñoowaa!»
«Kañaan den fop a feeñta Gilgal. Maaga o mat sibditum a den. Xam raxit a den no saax es yaam a pi a paaxeer ake den. Fexkatiim a den, yaam kelfa ke den fop faafañ a ndefu.
Isra’el kaa reeƭu ndaxar biiñ ndiirim, naa watoogna xa tim xa mayu. Nuu xa tim axe ten a moƴ’ina o mayit, ta moƴ o mayƭandaa xa sadaxand axe. Nuu saax le ten a moƴ’ina o neqit, ta moƴ o sipaa a ƥil akaa na mbaɗooxeel.
«A soƥangaa yee bakaad nu mbosooxu, xar yaqanu nu ndet Betel. Kaam ee, nu ndet mbakaadtik Gilgal, ta moƴ o faaxaƭar feek ten nu mbugu. Sadaxityo nqes nuu refna, cooxaa a Roog a seek xarɓaxayandeer ale no ñaal ndadkandeer nuu refna.
O Yaal oxe kaa tee: «Wo Isra’el, miñaa o ɓol kadoor ke wo, daƈit a cengir ake wo soo lay ee: ‹Dagooxkatiroong!› Kaa koy, took ñaang jiig luu refna fo yoora ndaxar saqtu nuu refna wondoortee maaga nen a caga.
Eliya fee gen’ina na saate faa Tisbi kam Galaad, a laya o maad Ahab ee: «Ne ta wooritna yee o Yaal oxe Roog fee Isra’el oxe ñoowaa, ten fee refuuma o tag um, neene a woortu yee na xa kiid axene na ngaraa jegkee a liim, a teƥ ne’aand, a refangee mi layun.»
O Yaal oxe a maƭoox’a we Isra’el fo we Yudaa na pexey duleer we ten fop fo ɗeet we ten fop ee: «Mbesyo a cinj a ƭat a paaxeer ake nuun, nanan kebil es fo bargal es, ndeef fop ke hebil’uuma daan nuun, daawnin a nuun na pexey duleer we dag es.»