O nanangaan, xam sutan saax le o kaynaak oxaa a ƭat um a yongkeerna no paal ke mo’na, waaƭkee we yoqandna, waadinkee we ngaañooxna, topatooxkee we tig a damafuleerna, ndax a ƴaxaa we ngiñna boo a seeñ xa poxos den.»
paal keene jiijik den a mbaraa too mbi’iran ta ref tig, we na njikooxaa a den a layaa yee: ‹Roog ndok! I njegata xaaliis!›, too gaynaak den itam njegee na den yirmande fa leng.
Nu ndekangaa xa ƥay tee kaa nu nqeɗaa, kaam fesaa a nuun o log, yaam ndik um hel o ga a nuun. Kuu nu ndupataa ndupat a qeƭ nuun oo, nan-gilooxkiim, yaam xa ƥay axe nuun kaa yedin.
Manaase a ɓaxa itam fo’oy no caambuur mayu boo Yeerusaleem a may fo fo’oy, fogreerna fo pakaad ke ta bakaadnoor’ina wiin we Yudaa, ye ta fi’na kaa faaxeerna na kid no Yaal oxe.