Diƈaa mbaambir den ñaamel ke ci’oonga, mbiɗel ke moƴna o mok, diwliin fee fo suum ke ñoowdandtoogoonga. Keene fop ɓoxotaano nen sadax fa mbelu tuñ mbaambir den. Keene refu ke fi’oona, mi o Yaal oxe na refkaa boo faw layun.
We na njoonaa fop kaa mboxwanang, a nqaadnooxang. Kaa mbuuƴaa, a mbulanang a qoox, wo Yeerusaleem, o ndoog onqe, a ndamtin ee: «Ndax kene refee teeru fee xoyoogeena o mosel o jegee sik fo o ɗaay no lanq ke fop?»
Keeke refu ke da ndoonna a in: ‹In ndefu dag we Roog fee na asamaan fo lanq too kaa i maxatinaa Mbind Roog ne max’eena no camaane miñu kaa. O maad Isra’el o maak max’un boo a muukin.
Ye nu nga’na yee Naahas, o maad oxe no Aa-amon we kaa songiidaa a nuun, kaa nu layaam ee: ‹Neeke waagee suur, o maad i soxla’u.› Yaaga fop toox de, o Yaal oxe Roog nuun refu o maad nuun.
Maaga, Sami’el a janga o moon diwliin, a juurin took xoox le Sawul. A farakooxaan, a layin ee: «O Yaal oxe fa xoox um ɗuumong, ndax o kelfa xeet fee ta jegoodna.
Edoom kaa sofroogu fa wo no jale of le naag’ina gañ. Kaa ɓisiidoogu no luuma ke wo a ƥil a cafeñu a ne’e emerod, piis taalde’u, sarbo, pay coor, kooraay fo a ƥil a cafeñu a ne’e rubis.