Isra’el kaa reeƭu ndaxar biiñ ndiirim, naa watoogna xa tim xa mayu. Nuu xa tim axe ten a moƴ’ina o mayit, ta moƴ o mayƭandaa xa sadaxand axe. Nuu saax le ten a moƴ’ina o neqit, ta moƴ o sipaa a ƥil akaa na mbaɗooxeel.
Nuun pilaawo ke, mboygooxyo, yaam taxar seedar ke a luƈtooxa, taxar mosu keene a yaqe! Nuun kariñ ke Basan, mboygooxyo, yaam suungaan le naag’ina firiis a gaakooxa!
Ten taxu xan Siyoŋ a guurel, a refat o qol yaam nuun, Yeerusaleem a refat juum kefatin, soo o joong ole no Mbind Roog ne a refat ñaang laa muurooxna fo suungaan.
Asamaan, lalti o ɗaay of, yaam o Yaal oxe fi’u keene. Nuun qooƭ ke no lanq ke, mbelakinooxyo. Nuun xa coong axe fo a suungaan ake fo taxar den, mbecooxyo too ndef no ɗaay, yaam o Yaal oxe a wata a Yakoob, a feeñil o ndam um na Isra’el.»
Kaa koy, a fuur’e fo fuux ɗomu, a deɓel a lanq. Nqeñ ne no batand a weerna xa tim axe ten, xa par xa maak axe a mbastoox soo a mbeer. Fiɗel le a raaɓa a den.