Me wo, ker ke kaa njaɓeel, ndax fo’oy a ɓaxel. Kaa o rawnitaa took ndimand ngupalu. Kaa o jaɓaa o jeg no kend of took o hup doole, soo mi o mat o weecaam. Mi o Yaal oxe na refkaa boo faw layun.
Nu ndekangaa xa ƥay tee kaa nu nqeɗaa, kaam fesaa a nuun o log, yaam ndik um hel o ga a nuun. Kuu nu ndupataa ndupat a qeƭ nuun oo, nan-gilooxkiim, yaam xa ƥay axe nuun kaa yedin.
No ndigil, mexe layaa a nuun ee: Xan fo’oy le no jofu we ɓaxooxna a lanq fop a yen took wiin we ndiiki. No fo’oy laa Abel o cofu xe a xotitkaa, boo no fo’oy laa no ƥiy Barakiya ne’eena Sakari, too nu mbarit’un a ndeer Mbind Roog naa fo o sadaxand olaa.»
A doonaxam ee: «Tooñ ne no mbind Isra’el fa Yudaa kaa magin lool. Saax le oxe muut fo boom, teeru fee a naag gañ fo njofaƭar, yaam kaa da layaa yee: ‹O Yaal oxe kaa waas saax le pelek, ga’ee dara.›
mbañ o toroxand o gataakoon ole, o waan ole mbaat o ñaaw oxe, mbañ o ƥax no mbiñ onqene fo’oy no xe fi’eerna cageer soo mbañ o ngiɓoor fo roog can, ndik nu qic taamaala took nuun,
Manaase a ɓaxa itam fo’oy no caambuur mayu boo Yeerusaleem a may fo fo’oy, fogreerna fo pakaad ke ta bakaadnoor’ina wiin we Yudaa, ye ta fi’na kaa faaxeerna na kid no Yaal oxe.