Nuun o mat, Yiif le nu ndaawitna no ten a gena fa nuun, too nu soxla’ee o lakas a jangnaa a nuun. Kaa koy, ne Yiif le ten a jangnitaa a nuun ke refna ndigil fop, too jegee o maaɓ o leng, ngenyo no ten, ne ta jangnituuna a nuun.
O yaal a ƭat ale no jeejeek we a xoolne yee a kim alene kaa saq o jangooƭ a kim ale ne’eena «Soble-tooq». A cangtax alaa gimeena yoo, a fog na ke no Kookoora we. A kim mbugir oo.
Ne Yaawuur we a mbañna Yegil mbaax ne koy, fañ Roog a ndefatu, ta ref na nuun paax, nuun we ndefeerna Yaawuur. Kaa koy, ne Roog a jilna a den, a maada o fexaa a den boo xaye yaam daan we den,
O maad oxe Yudaa koy, luliidna a nuun, ndax ta laamit o Yaal oxe, keeke refu ke nu laykan: ‹O Yaal oxe Roog fee Isra’el kaa tee: Nanaa fa lay fee no safe lene
Rebeka a yegne a ƭelem akaaga na Esawu fee taaw um. Maaga, a xoyna a Yakoob, a layin ee: «Me ta refna koy, Esawu kaa bugong o war ndax ta rabdinoox took of.
Ne rok’uuma a koƥ boo xa kiid xa mayu, too gariim kam Yeerusaleem, ten taxu um nomtooxiid, ɓislooxiid xaaliis ndax um dimle xeet es, soo ɓoxotiid a Roog sadax.