Yaam wiin nandu neene, refee yee Kiristaa fee o Yaal in a ndagooxaa, ndaa xa pud den sax sax a ndagooxaa. Kaa ƈiƴtitaa a yiif no gimu we fa lay fa mbelu fa naanaxir.
Cini keene koy na mbi’aa xa anddiloor, kaa ndet farna fo maad we na adna fee fop, ndax da mbokat a den, da ñoxorkel no ñaal maak ne Roog fee jegna katil.
Yaaga i ndefkatee xa teɓandoong axaa a yag-ee-yag ake a ƥisaa, soo a cangin a andand ake wiin naanax a ndalinna a ndiñaa a den mene fo maana. Wiin weene kaa mo’nooraa lakas we na pexey o ƴiƴ ole da nqalaatanna a qoox den.
Yooniim fo we na yegnitaa xa ƭaaɗ-a-qaamiit, a mbetandooxaa a den soo a mo’andtaa xeet es xa maaƥ den fo a magnandax den. Mi koy, luliim a den, hebliim a den dara, too njeganee xeet fene o njiriiñ o leng. Mi o Yaal oxe layun.»
O tuleer o nogoyu xe koy a xoxa, a layin ee: «Mi itam o tuleer refum nen a wo. Malaaka a daawnaxam fa lay feeke no Yaal oxe yee: ‹Ɓiseen no mbind of, ndax ta ñaam soo a yer.› » No keene fop koy, kaa ta maaɓoogun.
Ke ga’uuma no duleer we Yeerusaleem koy moƴu o sednoox. Kaa seeqaa, a ngen na xa maaƥ, a saƭakinaa we na mbi’aa paaxeer, ndax o leng feskee kañaan um a cinj. Den fop kaa nandaam nen wiin we Sodoom, we ngenna Yeerusaleem a nandaam nen we Gomoor.»