“Nöö un haika e, dee sëmbë. Un musu ta begi Masa Gaangadu soni, nöö woon kisi. Un musu ta suku soni nëën, nöö woon feni. Un musu ta naki ën döö nöömö, nöö a o jabi döö da unu.
Hën mbei mi taki da unu taa un musu fan ku unu seei ta konda dee hogi dee un ta du ku unu na unu, nöö un ta begi da unu seei. Nöö Gadu o kula unu. Biga te wan sëmbë ta libi bunu kumafa Gadu kë, nöö di begi fëën a ta begi Masa Gadu nöö a ta wooko gaan wooko e.
Nöö fa mi nango aki, nöö hiniwan soni di un ta hakisi mi Tata a mi në, nöö mi o ta du ën da unu. Nöö a di fasi dë mi, di Mii fëën aki, o tja nëbai ko da mi Tata.
Biga hii fa i si hati fii an dë bumbuu te dou seei, ma i ta da dee mii fii bumbuu soni. Nöö di Tata fuunu di dë a liba ala wë? Na möön hesi a o da unu bumbuu soni te un begi ën nö?