Nöö hën Masa Jesosi taki da de taa: “Wë nönö, wan musu mbei dee sëmbë go e. Un da de soni u njan.” Hën de taki dëën taa: “Wa abi soni u njan aki möön leki feifi bëëë ku tu fisi tö. Ee na i kë fuu go bai soni u njan da de, ma de hia e!”
Ma nöö hën Masa Jesosi taa: “Nönö e, unu musu da de sondi u njan.” Hën de taki dëën taa: “Unfa i mëni? Dee sömëni sëmbë aki, u o da de sondi u njan nö? Biga di möni di u musu puu bai sondi u njan da de, nöö a musu dë aiti liba wooko möni.” Sö dee bakama fëën piki ën.
Nöö di juu dë, nöö a bi dë ndeti buka kaa. Nöö hën u ko a Masa Jesosi ko taki dëën taa: “Masa o, luku. Ndeti ta ko. Na fii manda dee sëmbë go, be de go suku soni bai u de njan nö? Biga ka u sai aki, kamian u bai soni u njan an dë aki seei.”
Nöö baka fëën, hën Masa Jesosi kai u dee bakama fëën te u piki, a taa: “Tjali u dee hia sëmbë aki kisi mi o. Biga tide mbei di u dii daka di de dë ku mi aki, nöö de an njan na wan wojo sondi möönsö. Wë nöö ma sa manda de go söndö njan, biga a kandë so u de sa faau a pasi.”