Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Micheasza 7:14 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

14 Paś swój lud swoją laską, owce swego dziedzictwa, osiadłe w ostępach leśnych pośród Karmelu. Niech się pasą w Baszanie i w Gileadzie – jak za dawnych dni!

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

14 Paśże lud twój laską twoją, trzodę dziedzictwa twego, która osobno mieszka w lesie i w pośród pola; niech wypasą Basan i Galaad jako za dni starodawnych.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

14 Paś swój lud laską swoją, trzodę swojego dziedzictwa, która mieszka samotnie w lesie i w środku Karmelu. Niech się pasą w Baszanie i Gileadzie jak za dawnych dni.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

14 Paś swój lud swoją laską, owce swojego dziedzictwa, osiadłe w ostępach leśnych, w zaułkach Karmelu. W Baszanie niech się pasą, w Gileadzie — jak za dawnych dni!

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

14 Chciej pasterzyć Twojemu ludowi Twoją laską, trzodzie Twojego dziedzictwa, samotnie zamieszkałej pośród lasów Karmelu. Niech pasą się w Baszanie i w Gileadzie; tak, jak za starodawnych dni.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

14 Paś swój lud swoją laską, owce swojego dziedzictwa, które samotnie przebywają w leśnej gęstwinie pośród żyznych pól. Niech pasą się w Baszanie i w Gileadzie jak za dawnych czasów!

Gade chapit la Kopi




Micheasza 7:14
35 Referans Kwoze  

I Ten będzie pokojem. Gdy Aszur wejdzie do naszej ziemi i gdy wkroczy do naszych twierdz, to wystawimy przeciwko niemu siedmiu pasterzy i ośmiu książąt spomiędzy ludzi.


Nie będą łaknąć ani pragnąć, nie powali ich spiekota ani słoneczny żar, gdyż Ten, który lituje się nad nimi, będzie im przewodził i zaprowadzi ich do źródlanych wód.


W tym też dniu postawię podupadły szałas Dawida i zamuruję jego wyłomy, i podniosę go z ruin, i odbuduję go jak za dawnych dni,


Jak pasterz będzie pasł sobie swoje stado, swym ramieniem zbierze jagnięta – i podniesie na swoje łono, karmiące poprowadzi ostrożnie.


Przez swoje sługi urągałeś Panu i powiedziałeś: Dzięki mnóstwu moich rydwanów wstąpiłem na wysokie góry, na zbocza Libanu, by ściąć jego wyniosłe cedry, jego najlepsze cyprysy, i dotrzeć na najwyższy jego szczyt, do najgęstszego lasu.


Wiedzcie, że JHWH jest Bogiem! On nas uczynił i do Niego należymy, My jesteśmy Jego ludem i owcami Jego pastwiska.


Gdyż On jest naszym Bogiem, A my ludem Jego pastwiska Oraz trzodą Jego ręki. Dziś, jeśli Jego głos usłyszycie,


Ocal swój lud i błogosław swoje dziedzictwo! Paś ich i podtrzymuj ich na wieki!


Nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata.


I ty, Betlejem, ziemio judzka, wcale nie jesteś najmniejsze pośród książąt Judy, z ciebie bowiem wyjdzie władca, który będzie pasł mój lud Izraela.


I miła będzie JHWH ofiara Judy i Jerozolimy jak za dni dawnych i jak w latach wcześniejszych.


Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości, nie będzie mówiła kłamstwa i nie znajdzie się w ich ustach języka oszustwa – owszem, będą się oni paśli i odpoczywali, i nikt nie będzie ich straszył.


Zawróć nas, JHWH, do Ciebie, a wrócimy! Odnów nasze dni jak dawniej!


Szaron stanie się pastwiskiem dla owiec, a dolina Achor legowiskiem bydła dla mojego ludu, który Mnie szukał.


niech bujnie zakwitnie i cieszy się! Tak, radością z wiwatowaniem! Chwała Libanu będzie jej dana, majestat Karmelu i Szaronu – zobaczą one chwałę JHWH, majestat naszego Boga!


Przypominam sobie dawne dni, Rozmyślam o wszystkich Twych czynach, Rozważam dzieło Twych rąk;


Zamieszkał więc Izrael bezpiecznie, na osobności [wypływa] źródło Jakuba, w ziemi pełnej zboża i moszczu, [tam], gdzie niebo ocieka rosą.


Tak, widzę go ze szczytu skał i oglądam go z pagórków: Oto lud! Przebywa samotnie i do narodów się nie zalicza.


Po czym zaś można poznać, że znalazłem łaskę w Twoich oczach, ja i Twój lud, jak nie po tym, że Ty pójdziesz z nami, bo wtedy będziemy wyróżnieni, ja i Twój lud, spośród wszystkich ludów, które są na powierzchni ziemi.


ז Jerozolima wspomniała dni swego cierpienia i swojej tułaczki, wszystkie swe kosztowności, które miała od dawna. Gdy jej lud wpadł w rękę nieprzyjaciela i nikt nie przyszedł jej z pomocą, widzieli ją jej nieprzyjaciele – śmiali się z jej zagłady.


Wszelka dziesięcina z bydła albo z trzody, wszystko, co przejdzie pod laską [pasterską] – co dziesiąte będzie świętością, dla JHWH.


O, jakże jesteś piękna, moja przyjaciółko! O, jakże piękna! Twoje oczy – gołębie spoza twojej zasłony! Twoje włosy – jak stado kóz spływających z góry Gilead.


Wstańcie, ruszcie na naród spokojny, który mieszka bezpiecznie – oświadczenie JHWH – nie ma on wrót ani rygli, mieszka samotnie!


I pomnożę wam ludzi i bydło, i rozmnożą się i rozrodzą, i osiedlę was jak w waszych dawnych [czasach], i sprawię, że będzie wam się powodziło bardziej niż u waszych początków – i poznacie, że Ja jestem JHWH.


A synowie Rubena i synowie Gada mieli wiele stad, bardzo licznych. Gdy więc zobaczyli ziemię Jazer i ziemię Gilead, [uznali], że to miejsce jest miejscem dla stad.


ta ziemia, którą JHWH podbił przed zgromadzeniem Izraela, jest ziemią nadającą się dla stad, a słudzy twoi mają stada.


I stanie się w tym dniu, że zadmą w wielki róg i przyjdą zaginieni w ziemi asyryjskiej i rozproszeni w ziemi egipskiej, i pokłonią się JHWH na świętej górze – w Jerozolimie.


Ci z Negeb posiądą górę Ezawa, ci z Szefeli – Filistynów. Posiądą też pola Efraima i pola Samarii, a Beniamin [zajmie] Gilead.


I sprowadzę ich z ziemi egipskiej, i zgromadzę ich z Asyrii. Przyprowadzę ich do ziemi Gilead i na Liban – i nie znajdzie się dla nich [miejsca].


I pasłem owce przeznaczone na rzeź, dlatego biedne owce. I wziąłem sobie dwie laski: jedną nazwałem Przychylność, a drugą nazwałem Jedność. Tak pasłem owce.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite