Łukasza 8:42 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

⁴² Miał on bowiem córkę, jedynaczkę, w wieku około dwunastu lat, a ta umierała. A gdy On szedł, tłumy zewsząd Go ściskały.

Plis vèsyon

Biblia Gdańska

⁴² Albowiem miał córkę jedyną około dwunastu lat, która już konała. (A gdy on szedł, cisnął go lud.)

Słowo Życia

⁴² Jego dwunastoletnia córeczka, jedynaczka, była umierająca. Jezus poszedł więc z Jairem, z trudem torując sobie drogę w tłumie.

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

⁴² Miał bowiem córkę jedynaczkę, mającą około dwunastu lat, która umierała. A gdy on szedł, ludzie napierali na niego.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

⁴² Miał bowiem dwunastoletnią córkę, jedynaczkę, która właśnie umierała. A gdy On szedł, tłumy zewsząd na Niego napierały.

Nowa Biblia Gdańska

⁴² Gdyż żyła jego córka, jedynaczka, około dwunastu lat, i ona umierała. Zaś w czasie gdy on szedł, tłumy go cisnęły.

Łukasza 8:42 Referans Kwoze

Łukasza 8:45

A Jezus zapytał: Kto Mnie dotknął? Gdy wszyscy zaprzeczali, Piotr powiedział: Mistrzu, tłumy zewsząd Cię otaczają i ściskają.

Łukasza 7:12

Gdy zaś zbliżał się do bramy miasta, właśnie wynoszono zmarłego, jedynego syna swojej matki, która była wdową, a był z nią znaczny tłum [ludzi] z miasta.

Rzymian 5:12

Dlatego jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.

Ewangelia Marka 5:24

I poszedł z nim. Ruszył też za Nim liczny tłum i z każdej strony tłoczyli się na Niego [ludzie].

Ezechiela 24:25

A ty, synu człowieczy, czy w dniu, gdy zabiorę im ich twierdzę, ich radość, ich chlubę, rozkosz ich oczu i pociechę ich duszy, ich synów i ich córki,

Ezechiela 24:16

Synu człowieczy! Oto Ja, przez nagłą śmierć, zabiorę ci rozkosz twoich oczu. Ale nie biadaj ani nie płacz i niech nie spłynie ci łza.

Kaznodziei 6:12

Kto bowiem wie, co dla człowieka jest dobre w tym życiu, w tej [nikłej] liczbie jego marnych dni życia – a przemijają jak cień. Kto opowie człowiekowi, co po nim będzie pod słońcem?

Księga Joba 4:20

Rozbici między porankiem a wieczorem, nikną bez śladu, na zawsze.

Zachariasza 12:10

Lecz na dom Dawida i na mieszkańca Jerozolimy wyleję ducha łaski i błagania o łaskę. Wtedy spojrzą na Mnie, na tego, którego przebili, i będą Go opłakiwać, jak przy opłakiwaniu jedynaka, i będą gorzko płakać nad Nim, jak przy gorzkim płaczu nad pierworodnym.

Łukasza 8:41

Wtedy przyszedł mężczyzna, któremu na imię było Jai­ros, a był on przełożonym synagogi. Ten padł do stóp Jezusowi i zaczął Go prosić, aby przyszedł do jego domu.

Łukasza 8:43

Wtedy pewna kobieta z upływem krwi od dwunastu lat, która na lekarzy wydała całe swoje mienie i żaden nie zdołał jej uzdrowić,