Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Łukasza 8:13 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

13 Tymi zaś na skale [są] ci, którzy gdy usłyszą, z radością przyjmują Słowo, lecz nie mają oni korzenia, do czasu wierzą, a w porze próby odstępują.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

Biblia Gdańska

13 A którzy na opoce, ci są, którzy gdy słuchają, z radością słowo przyjmują, ale ci korzenia nie mają, ci do czasu wierzą, a czasu pokusy odstępują.

Gade chapit la Kopi

Słowo Życia

13 Ziarno na gruncie skalistym oznacza tych, którzy słuchają i z radością przyjmują słowo. Brak im jednak mocnych korzeni. Są niestali i w czasie próby poddają się.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

13 A tymi na skale są ci, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo. Nie mają jednak korzenia, wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

13 Ludźmi na gruncie skalistym są ci, którzy ilekroć usłyszą, z radością przyjmują Słowo, lecz brak im korzenia, do czasu wierzą, a w chwili próby — rezygnują.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

13 A ci na skale, gdy usłyszą, z radością przyjmują Słowo; lecz ci nie mają korzenia, do czasu wierzą, a w porze doświadczenia odchodzą.

Gade chapit la Kopi




Łukasza 8:13
37 Referans Kwoze  

On był tą Lampą, która płonie i świeci, wy zaś do pewnego czasu cieszyliście się jego światłem.


Co mam ci uczynić, Efraimie? Co mam ci uczynić, Judo? Przecież wasze miłosierdzie jest jak obłok poranny i jak rosa, która szybko znika.


A oto ty jesteś dla nich jak frywolna piosenka, piękny głos i dobra gra na strunach – wprawdzie słuchają twoich słów, lecz ich wcale nie stosują.


Pragnieniem bezbożnego jest łup niegodziwych, lecz korzeń sprawiedliwych wypuszcza [pędy].


Oni są na waszych agapach tymi rafami współucztującymi nieustraszenie, pasącymi samych siebie, bezwodnymi chmurami niesionymi przez wiatr, jesiennymi bezowocnymi drzewami, po dwakroć martwymi, wykorzenionymi,


Spełniła się na nich prawdziwość przysłowia: Pies wraca do swoich wymiocin, oraz: Świnia po umyciu – do tarzania się w błocie.


Bo jeśli po poznaniu naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, [kiedy to] uciekli od nieczystości świata, znów w nie uwikłani poddają im się, ich koniec stał się gorszy od początków.


My jednak nie jesteśmy z cofających się na zgubę; ale z tych, którzy wierzą – dla zachowania duszy.


aby Chrystus przez wiarę zadomowił się w waszych sercach, [a wy] – zakorzenieni i ugruntowani w miłości –


Wprawdzie szukają Mnie dzień w dzień i pragną poznać moje drogi, jakby byli narodem, który pełnił sprawiedliwość i nie zaniedbał prawa swojego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną zbliżenia się do Boga.


Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.


zachowując wiarę i dobre sumienie, które niektórzy odrzucili i co do wiary stali się rozbitkami.


Dlatego i ja, nie mogąc tego dłużej znieść, posłałem, aby się dowiedzieć o waszej wierze, aby jakoś nie skusił was kusiciel, a nasz trud nie okazał się daremny.


zakorzenieni i budujący się w Nim, i umacniający się w wierze, tak jak was nauczono; przepełnieni wdzięcznością.


Czy tak wiele doświadczyliście na próżno? Rzeczywiście na próżno.


O, nierozumni Galacjanie! Kto was otumanił, was, przed których oczami był wcześniej wymalowany obraz Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego?


i przez którą dostępujecie zbawienia, jeśli trzymacie się jej w takim Słowie, w jakim wam ją ogłosiłem, chyba że daremnie uwierzyliście.


Jeśli ktoś nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak pęd i uschnie; takie zbierają i wrzucają do ognia – i płoną.


Każdy pęd we Mnie nie wydający owocu – usuwa; a każdy wydający owoc – oczyszcza, aby wydawał owoc obfitszy.


Człowiek nie ostoi się dzięki niegodziwości, lecz korzeń sprawiedliwych jest nieporuszony.


Bo mówicie: Jak moglibyśmy go dopaść, tak by dało się znaleźć korzeń sprawy przeciw niemu?


o ile trwać będziecie w wierze, ugruntowani, stali i niewzruszeni w nadziei płynącej z ewangelii, którą usłyszeliście zwiastowaną każdemu stworzeniu pod niebem i której ja, Paweł, zostałem rzecznikiem.


Choćbym też miał [dar] prorokowania, pojął wszystkie tajemnice, [posiadł] wszelkie poznanie i choćbym miał całą wiarę, tak że przenosiłbym góry, ale nie miał miłości – byłbym niczym.


Herod bowiem obawiał się Jana, przekonany, że to człowiek sprawiedliwy i święty, i ochraniał go, a kiedykolwiek go słuchał, bardzo się niepokoił, jednak słuchał go chętnie.


Wyszli spośród nas, ale nie byli z nas; gdyby bowiem byli z nas, pozostaliby z nami – aby stało się jasne, że nie wszyscy są z nas.


Tymi przy drodze są ci, którzy wysłuchali, ale potem przychodzi diabeł i wybiera Słowo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie zostali uratowani.


Ta zaś [garść], która padła między ciernie, to ci, którzy usłyszeli, ale idąc przygnieceni troskami i bogactwem, i przyjemnościami życia, są tłamszeni – i nie dojrzewają.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite