To z [rzeczy] najświętszych, [zachowanych] od ognia należeć będzie do ciebie: wszystkie ich dary związane ze wszystkimi ich ofiarami z pokarmów i wszystkimi ich ofiarami za grzech, i wszystkimi ich ofiarami za przewinienie, które zwracają Mi jako [dary] najświętsze – będą one dla ciebie i dla twoich synów.
I wybrałem go sobie spośród wszystkich plemion Izraela na kapłana, aby składał ofiary na moim ołtarzu, aby spalał kadzidło i aby nosił przede Mną efod. Dałem też domowi twego ojca wszystkie wdzięczne dary synów Izraela.
Każda też ofiara z pokarmów, którą piecze się w piecu, i wszystko, co przyrządza się w garnku albo na patelni, będzie dla kapłana, który ją składa – należeć będzie do niego.
Przez siedem dni będziesz dokonywał przebłagania za ołtarz i poświęcał go – i tak ołtarz stanie się świętością nad świętościami; wszystko, co dotknie ołtarza, będzie poświęcone.
I dokona kapłan za niego przebłagania, za jego grzech, który popełnił w jednej z tych spraw – i będzie mu [on] przebaczony. [Reszta zaś będzie należeć] do kapłana, jak przy ofierze z pokarmów.
Przykaż Aaronowi i jego synom tak: Takie jest prawo dotyczące ofiary całopalnej: Ta ofiara całopalna pozostaje na palenisku ołtarza przez całą noc aż do rana, a ogień ołtarza będzie na nim płonął.
Łopatkę szczególnego daru i mostek ofiary kołysanej wraz z wdzięcznymi darami [kawałków] tłuszczu przyniosą do zakołysania [nimi] w ofierze kołysanej przed obliczem JHWH, a następnie będą dla ciebie i dla twoich synów z tobą na mocy wieczystej ustawy – jak przykazał JHWH.
Zarżnie zaś tego baranka w miejscu, gdzie zarzyna ofiarę za grzech i ofiarę całopalną, w miejscu świętym, gdyż podobnie jak ofiara za grzech, ofiara za przewinienie należy do kapłana. Jest ona świętością nad świętościami.
I powiedział do mnie: To jest miejsce, gdzie kapłani gotują ofiarę za przewinienie i ofiarę zagrzeszną i gdzie pieką ofiarę z pokarmów, aby jej nie wynosić na dziedziniec zewnętrzny i nie przenosić świętości na lud.