Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Jeremiasza 4:19 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

19 O, moje wnętrze, moje wnętrze! Będę się wił! O, ściany mego serca! Wali we mnie me serce! Nie mogę milczeć! Bo głos rogu słyszysz, moja duszo, okrzyk wojenny!

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

19 O wnętrzności moje, wnętrzności moje! boleść cierpię. O osierdzia moje! trwoży się we mnie serce moje, nie zamilczę; bo głos trąby słyszysz, duszo moja! i okrzyk wojenny.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

19 O moje wnętrze, moje wnętrze! Cierpię z boleści do samego serca! Trwoży się we mnie moje serce, nie mogę milczeć, bo usłyszałaś, moja duszo, głos trąby i okrzyk wojenny.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

19 O, moje wnętrze, moje wnętrze! Jakże nie mam się wić?! O, moje serce! Rozkołatało się w mej piersi! Jakże mógłbym milczeć?! Bo słyszę zew rogu, okrzyk bitewny!

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

19 Wnętrza, moje wnętrza! Drżę. O, ściany mojej piersi! Wrze we mnie moje serce, nie mogę milczeć! Moja duszo, słyszysz odgłos trąb, wojenną wrzawę!

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

19 O, jak mi smutno, jak mi smutno! Wiję się z bólu. O, ściany serca mego! Moje serce jest zaniepokojone, nie mogę milczeć, bo głos trąby słyszysz, moja duszo, zgiełk wojenny!

Gade chapit la Kopi




Jeremiasza 4:19
48 Referans Kwoze  

Usłyszałem i zatrzęsło się moje wnętrze, z powodu głosu zadrżały moje wargi, zepsucie wchodzi w moje kości i trzęsą się pode mną, ponieważ [czekam] ze spokojem na dzień utrapienia, by przyszedł na lud, który na nas nastanie.


Dlatego mówię: Nie patrzcie na mnie, rozgoryczonego w mym płaczu, nie śpieszcie mnie pocieszyć z powodu zagłady córki mojego ludu!


Dlatego moje wnętrze jęczy nad Moabem jak lutnia, i to, co we mnie – nad Kir-Chareset.


I obrócę Jerozolimę w gruzy, w legowisko szakali, a miasta Judy zamienię w pustkowie, bez mieszkańca.


Kto mi da na pustyni schronisko podróżnych, a opuszczę mój lud i odejdę od nich, bo oni wszyscy są cudzołożnikami, zgrają oszustów!


Dlatego wypełnił ból moje biodra, chwyciły mnie skurcze jak skurcze rodzącej. Skręca mnie od słuchania, przeraża to, co widzę.


Dzieci moje, znów w bólach was rodzę, dopóki Chrystus nie będzie w was ukształtowany;


Wtedy ja, Daniel, omdlałem i chorowałem przez [kilka] dni. Potem wstałem i pełniłem służbę u króla, byłem jednak zaniepokojony tym widzeniem i nie rozumiałem [go].


Ja, Daniel, byłem przygnębiony w duchu, w środku mego ciała, a widzenie, [które oglądałem w] mej głowie, zaniepokoiło mnie.


Moje serce krzyczy nad Moabem! Jego uchodźcy – aż po Soar, [po] Eglat Szeliszijja. Tak! Drogą wzwyż na Luchit, w płaczu nią podążają. Tak! Drogą na Choronaim z krzykiem klęski śpieszą.


Wróć, moja duszo, do swego spokoju, Bo JHWH ujął się za tobą!


Bracia! Rozkosz mojego serca i modlitwa do Boga za nimi [jest] o zbawienie.


Czy lud nie drży, gdy w mieście zadmą w róg? Czy w mieście zdarza się nieszczęście, którego by JHWH nie wywołał?


Tu jest koniec tej rzeczy. Mnie zaś, Daniela, bardzo zaniepokoiły moje myśli i blask mej [twarzy] zmienił się – i zachowałem tę sprawę w moim sercu.


כ Wylane we łzach moje oczy, przewraca się w mym wnętrzu. Wylana na ziemię moja wątroba – z powodu zagłady córki mego ludu. Omdlewa niemowlę i dziecko na ulicach miasta.


ע Z tego powodu ja płaczę, moje oko, moje oko spływa wodą, bo daleki ode mnie pocieszyciel, ktoś, kto pokrzepiłby moją duszę, zniszczeni zostali moi synowie, gdyż wróg był potężny.


O prorokach: Złamane jest moje serce w moim wnętrzu, miękną wszystkie moje kości. Stałem się jak człowiek pijany i jak mężczyzna, którego odurzyło wino, w obliczu JHWH i w obliczu świętych Jego słów.


A gdy powiedziałem: Nie wspomnę o Nim i nie przemówię już w Jego imieniu, to stało się to w moim sercu jak ogień płonący, zamknięty w moich kościach. Próbowałem go znieść, ale nie zdołałem.


A jeśli tego nie usłuchacie, moja dusza płakać będzie w ukryciu z powodu pychy – i moje oko spłynie gorzkimi łzami, że stado JHWH pójdzie do niewoli.


Jak długo będę widział sztandar, słyszał odgłos rogu?


Rozgłaszajcie w Judzie i w Jerozolimie dajcie o tym słyszeć, i mówcie, dmijcie w róg po [całej] ziemi, wołajcie, napełnijcie [wieścią] i mówcie: Zbierzcie się i wejdźmy do miast warownych!


Chwalcie JH[WH]! Chwal, moja duszo, JHWH!


Strumienie wody płyną z moich oczu, Dlatego że nie przestrzegają Twego Prawa.


Bierze mnie złość z powodu bezbożnych, Porzucających Twoje Prawo.


Dawidowy. Błogosław, moja duszo, JHWH I wszystko, co w mym wnętrzu, Jego święte imię!


Powiedziałem do JHWH: Ty jesteś moim Panem, Poza Tobą nie ma dla mnie dobra.


Potok Kiszon porwał ich! Potok, nurty potoku Kiszon! Krocz, moja duszo, z [całą] mocą!


A gdy w waszej ziemi będziecie wyruszać na wojnę przeciw nieprzyjacielowi, który na was nastaje, wydacie z trąb dźwięk urywany i przypomnicie się przed obliczem JHWH, waszego Boga, i zostaniecie wyratowani od waszych wrogów.


Do ich rady? Nie wchodź, moja duszo! Z ich gromadą? Nie łącz się, ma chwało! Bo w swym gniewie powycinali ludzi i w samowoli okaleczyli byki.


Również jeśliby trąba wydała dźwięk niewyraźny, kto przygotowywałby się do bitwy?


Usłyszeliśmy o nich wieść, opadły nam ręce, ogarnęła nas trwoga, ból jak rodzącą.


Z powodu złamania córki mego ludu [i ja] jestem złamany. Chodzę w żałobie, ogarnęła mnie trwoga.


i mówiąc: Nie! Lecz pójdziemy do ziemi egipskiej, gdzie już nie zobaczymy wojny i nie usłyszymy głosu rogu, i nie będziemy łaknąć chleba, i tam się osiedlimy,


Dlatego oto idą dni – oświadczenie JHWH – gdy sprawię, że Rabba synów Ammona usłyszy okrzyk wojenny i stanie się kupą gruzu, a jej córki spłoną w ogniu, i Izrael będzie dziedziczył po swoich dziedzicach – mówi JHWH.


Odgłos wojny w ziemi i wielkie zniszczenie!


to jesteś ty, królu, który urosłeś i spotężniałeś, i twoja wielkość urosła i dosięgła niebios, a twoja władza po krańce ziemi.


I powiedział do ojca: Moja głowa, moja głowa! Wtedy ojciec powiedział do sługi: Zanieś go do jego matki!


Następnie mąż Boży zatrzymał na nim spojrzenie, patrzył aż do zawstydzenia, po czym zapłakał.


Kołacze się we mnie serce, opadają mnie dreszcze, zmierzch mój upragniony zamienia się w strach.


Mój promyk radości nade mną? Żałoba nade mną! Moje serce omdlałe.


ר Wejrzyj, JHWH, gdyż jestem w ucisku! Moje wnętrze wzburzone, moje serce przewraca się we mnie, bo byłam bardzo nieposłuszna. Na ulicy osieraca miecz, a dom jest niczym śmierć.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite