Jeremiasza 3:21 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

²¹ Słuchaj! Na wzgórzach słychać płacz błagających synów Izraela, że wypaczyli swoje drogi, zapomnieli JHWH, swojego Boga.

Biblia Gdańska

²¹ Głos na wysokich miejscach niech będzie słyszany, płacz modlitw synów Izraelskich; bo przewrotne uczyniwszy drogi swe zapamiętali na Pana, Boga swego,

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

²¹ Głos się rozlega na wyżynach, błagalny płacz synów Izraela, bo wypaczyli swe drogi i zapomnieli o PANU, swym Bogu.

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

²¹ Słuchaj! Na wzgórzach słychać płacz i szczerą modlitwę synów Izraela. Wyznają, że wypaczyli swe drogi i że zapomnieli o PANU, swoim Bogu!

Nowa Biblia Gdańska

²¹ Po wierzchołkach gór głos się rozlega, błagalny płacz synów Israela, dlatego, że skrzywili swoją drogę, zapomnieli o WIEKUISTYM, swoim Bogu.

Biblia Warszawska 1975

²¹ Słuchaj! Na wzgórzach słychać błagalny płacz synów izraelskich, że przewrotnie postępowali, zapomnieli Pana, swojego Boga.

Jeremiasza 3:21 Referans Kwoze

2 Koryntów 7:10

Gdyż smutek, który jest według Boga, wywołuje opamiętanie, którego się nie żałuje, a które prowadzi do zbawienia; natomiast smutek światowy sprawia śmierć.

Jeremiasza 31:9

przyjdą z płaczem i w błaganiach; poprowadzę ich, powiodę do strumieni wód drogą prostą, nie potkną się na niej, gdyż stałem się ojcem Izraela, a Efraim jest moim pierworodnym.

Jeremiasza 3:2

Podnieś swoje oczy na wzgórza i zobacz: Gdzie nie byłaś gwałcona? Przy drogach siadałaś dla nich, jak Arab na pustyni, i zbezcześciłaś tę ziemię swoim nierządem i swoją niegodziwością.

Jeremiasza 2:32

Czy dziewica zapomina swej ozdoby, panna młoda swoich przepasek? A mój lud zapomniał o Mnie – od dni, którym nie ma liczby.

Izajasza 17:10

Bo zapomniałaś o Bogu, swoim Zbawcy, i nie pamiętałaś o Skale swego schronienia. Dlatego choć sadzisz najpiękniejsze sadzonki i flancujesz rzadkie szczepki,

Izajasza 15:2

Wszedł do [swej] świątyni, Dibon też – na wzniesienia, by płakać. Nad Nebo i Medebą Moab biada. Na każdej jego głowie łysina, każda broda zgolona.

Micheasza 3:9

Posłuchajcie tego, naczelnicy domu Jakuba oraz wodzowie domu Izraela, którzy brzydzicie się sprawiedliwym sądem i przekręcacie wszystko, co proste!

Ozeasza 13:6

Lecz gdy [znaleźli się] na swym pastwisku, nasycili się; [a gdy] nasycili się, urosło ich serce – dlatego o Mnie zapomnieli.

Ozeasza 8:14

Izrael zapomniał o swoim Stwórcy i nabudował świątyń. Również Juda namnożył miast obronnych. Ale ześlę ogień na jego miasta, i strawi jego pałace.

Ezechiela 23:35

Dlatego tak mówi Pan JHWH: Ponieważ o Mnie zapomniałaś i Mnie rzuciłaś za siebie, dlatego nieś swoją niegodziwość i swoją rozwiązłość.

Ezechiela 7:16

I choćby zbiegli zbiedzy i byli na górach jak gołębie w rozpadlinach – wszyscy będą jęczeć, każdy z powodu swej winy!

Przysłów 19:3

Głupota człowieka wypacza jego drogę, lecz jego serce gniewa się na JHWH.

Przysłów 10:9

Kto postępuje nienagannie, postępuje bezpiecznie; matacz w swym postępowaniu zostanie ujawniony.

Księga Joba 33:27

Zaśpiewa przed ludźmi i powie: Zgrzeszyłem i wypaczyłem to, co prawe, lecz mi za to nie odpłacono,

IV Mojżeszowa 22:32

A Anioł JHWH powiedział do niego: Dlaczego tak zbiłeś swoją oślicę trzy razy? To Ja wyszedłem jako twój przeciwnik, gdyż przyśpieszyłeś tę drogę przede Mną!

Izajasza 57:11

I kogo się obawiałaś i bałaś, że kłamałaś i nie pamiętałaś o Mnie, nie położyłaś sobie na sercu? Czy Ja nie milczałem – i to od dawna? I Mnie się nie bałaś!

Jeremiasza 7:29

Ostrzyż swe włosy i wyrzuć je! I wznieś na nagich wzgórzach żałobną pieśń, gdyż odrzucił JHWH i odepchnął pokolenie swego gniewu!

Jeremiasza 12:12

Na wszystkie nagie wzniesienia pustyni ściągnęli pustoszyciele, gdyż miecz JHWH pożera od jednego krańca tej ziemi po kraniec ziemi – żadne ciało nie ma spokoju.

Jeremiasza 13:25

Taki twój los, wymierzona porcja – przeze Mnie, oświadczenie JHWH. Gdyż o Mnie zapomniałaś i zaufałaś kłamstwu.

Jeremiasza 18:15

Bo zapomniał o Mnie mój lud, kadzą nicościom! Doprowadziły ich [one] do potknięcia na ich drogach, na odwiecznych szlakach, by chodzili po manowcach, po nieubitej drodze,