Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Hebrajczyków 6:1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Dlatego pominąwszy podstawę nauki o Chrystusie, przejdźmy do doskonałości, nie kładąc znów fundamentu o odwróceniu się od martwych uczynków i wierze w Boga,

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

Biblia Gdańska

1 Przetoż zaniechawszy początkowych nauk o Chrystusie, miejmy się ku doskonałości, nie znowu zakładając grunty pokuty od uczynków martwych i wiary w Boga.

Gade chapit la Kopi

Słowo Życia

1 Przestańmy więc ciągle wracać do podstaw nauki o Chrystusie, a zajmijmy się sprawami bardziej zaawansowanymi. Czy wciąż mamy zajmować się tylko podstawami wiary, przypominając wam o konieczności odwrócenia się od zła i uwierzenia Bogu,

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

1 Dlatego zostawmy podstawowe nauki o Chrystusie i przejdźmy do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, którym jest pokuta od martwych uczynków i wiara w Boga;

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

1 Dlatego pomińmy podstawy nauki o Chrystusie. Przejdźmy do spraw doskonałości. Nie kładźmy znów fundamentu z prawd o odwróceniu się od martwych uczynków i zawierzeniu Bogu,

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

1 Dlatego pomińmy temat początku o Chrystusie i bądźmy niesieni ku doskonałości, nie zakładając sobie znowu fundamentu skruchy z powodu martwych uczynków, ufności do Boga,

Gade chapit la Kopi




Hebrajczyków 6:1
50 Referans Kwoze  

o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez wiecznego Ducha ofiarował siebie, nieskazitelnego, Bogu, oczyści nasze sumienie od martwych uczynków dla służby Bogu żywemu.


Mając zatem takie obietnice, ukochani, oczyśćmy się od wszelkiego splamienia ciała i ducha, w bojaźni Boga doskonaląc poświęcenie.


ale najpierw tym w Damaszku, następnie w Jerozolimie, potem na całym obszarze Judei i wśród narodów głosiłem, aby się opamiętali, zwrócili do Boga i spełniali uczynki godne opamiętania.


i czyńcie prostymi ścieżki dla swoich stóp, aby to, co chrome, nie zboczyło, ale raczej zostało uzdrowione.


Gdyż przyszedł do was Jan drogą sprawiedliwości i nie uwierzyliście mu, a celnicy i nierządnice uwierzyli mu; a wy, chociaż zobaczyliście, nie pożałowaliście potem, aby mu uwierzyć.


Jeśli więc doskonałość była za pośrednictwem kapłaństwa lewickiego – a w oparciu o nie lud otrzymał Prawo – to jaka jeszcze była potrzeba ustanawiać innego kapłana, według porządku Melchizedeka, a nie ogłaszać według porządku Aarona?


aby wyposażyć świętych do dzieła posługi, do budowania ciała Chrystusa,


Jezus zaś zawołał: Kto wierzy we Mnie, nie we Mnie wierzy, ale w Tego, który Mnie posłał.


Ręczę i zapewniam was, kto słucha mojego Słowa i wierzy Temu, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie zdąża na sąd, ale przeszedł ze śmierci do życia.


Opamiętajcie się, gdyż przybliżyło się Królestwo Niebios.


A niezaprzeczalnie wielka jest tajemnica pobożności – Ten, objawiony w ciele, usprawiedliwiony w duchu, widziany przez aniołów, ogłoszony wśród narodów, przyjęty wiarą na świecie, uniesiony w chwale.


Gdyż smutek, który jest według Boga, wywołuje opamiętanie, którego się nie żałuje, a które prowadzi do zbawienia; natomiast smutek światowy sprawia śmierć.


Jednak fundament Boży stoi niewzruszony, mając taką pieczęć: Zna Pan tych, którzy są Jego, oraz: Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, kto wzywa imienia Pana.


poświadczając Żydom i Grekom dla [ich] opamiętania się przed Bogiem i do wiary w Pana naszego, Jezusa.


A gdy to usłyszeli, uspokoili się i chwalili Boga, mówiąc: Tak więc i poganom Bóg sprawił opamiętanie dla [otrzymania] życia.


Dlatego opamiętajcie się i nawróćcie, aby były zmazane wasze grzechy,


Niech się nie trwoży wasze serce; wierzycie w Boga – i we Mnie wierzcie!


Oni więc wyszli i głosili, aby [ludzie] się opamiętali.


Początek ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.


Odtąd Jezus zaczął głosić i mówić: Opamiętajcie się, bo zbliżyło się Królestwo Niebios.


Boga nikt nigdy nie widział; jeśli kochamy się nawzajem, Bóg trwa w nas i Jego miłość w nas jest wydoskonalona.


wierzących dzięki Niemu w Boga, który Go wzbudził z martwych i dał Mu chwałę, tak że wasza wiara i nadzieja są w Bogu.


wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i wzorowi, nie mający żadnych braków.


bez wiary zaś nie można podobać się [Bogu]; kto bowiem przychodzi do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i wynagradza tych, którzy Go poszukują.


Pozdrawia was Epafras, który pochodzi spośród was, sługa Jezusa Chrystusa, zawsze zmagający się o was w modlitwach, abyście zostali doprowadzeni do doskonałości oraz do pełnego przekonania we wszelkiej woli Boga.


Jego to zwiastujemy, napominając każdego człowieka i nauczając każdego człowieka z całą mądrością, by stawić każdego człowieka doskonałym w Chrystusie.


i to nas, którzy byliśmy umarli przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście –


A Bóg wszelkiej łaski, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie Jezusie, po krótkich waszych cierpieniach sam [was] przygotuje, utwierdzi, umocni, ugruntuje.


I was, którzy byliście martwi w waszych upadkach i grzechach,


a gdy przyjdzie doskonałe, to, co cząstkowe, przestanie mieć znaczenie.


Pominąwszy więc czasy niewiedzy, Bóg wzywa teraz wszędzie wszystkich ludzi, aby się opamiętali,


A Piotr do nich: Opamiętajcie się – mówi – i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa dla odpuszczenia waszych grzechów, a otrzymacie dar – Ducha Świętego.


I spadł deszcz, wezbrały rzeki, dmuchnęły wiatry i uderzyły w ten dom, lecz on nie runął, gdyż został posadowiony na skale.


Wy zatem macie być doskonali, jak doskonały jest wasz Ojciec niebieski.


Lecz ścieżka sprawiedliwych jest jak blask porannej zorzy, coraz jaśniejszej – aż nastanie biały dzień.


skarbiący sobie piękny fundament na to, co nadchodzi, aby uchwycili się prawdziwie życia.


Podobny jest do człowieka budującego dom, który wkopał się i zagłębił, i posadowił fundament na skale. Kiedy przyszła powódź i strumień uderzył w ten dom, nie zdołał nim wstrząsnąć, ponieważ zbudowano go dobrze.


Lecz na dom Dawida i na mieszkańca Jerozolimy wyleję ducha łaski i błagania o łaskę. Wtedy spojrzą na Mnie, na tego, którego przebili, i będą Go opłakiwać, jak przy opłakiwaniu jedynaka, i będą gorzko płakać nad Nim, jak przy gorzkim płaczu nad pierworodnym.


On zaś odpowiedział: Nie chcę. Potem jednak pożałował – i poszedł.


Mądrość zaś opowiadamy wśród doskonałych, jednak nie mądrość tego wieku ani władców tego wieku, niszczejących;


a na to wszystko [przywdziejcie] miłość, która jest spójnią doskonałości.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite