Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Daniela 7:28 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

28 Tu jest koniec tej rzeczy. Mnie zaś, Daniela, bardzo zaniepokoiły moje myśli i blask mej [twarzy] zmienił się – i zachowałem tę sprawę w moim sercu.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

28 Aż dotąd koniec tych słów. A mnie Danijela myśli moje wielce zatrwożyły, a jasność moja zmieniła się przy mnie; wszakżem to słowo w sercu mojem zachował.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

28 Tutaj jest koniec tych słów. A mnie Daniela bardzo zatrwożyły moje myśli i moje oblicze zmieniło się. Zachowałem jednak tę sprawę w swoim sercu.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

28 Na tym kończy się opis tych rzeczy. Mnie, Daniela, bardzo zaniepokoiły moje myśli i pobladłem na twarzy. A sprawę tę zachowałem w pamięci.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

28 Aż dotąd, koniec tych słów. A mnie, Daniela, wielce zatrwożyły moje myśli i zmieniła się na mnie moja jasność; niemniej zachowałem to słowo w moim sercu.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

28 Tu kończy się opowiadanie. A mnie, Daniela, bardzo zaniepokoiły moje myśli, barwa mojej twarzy zmieniła się; i zachowałem to słowo w mojej pamięci.

Gade chapit la Kopi




Daniela 7:28
19 Referans Kwoze  

I poszedł z nimi i przyszedł do Nazaretu, i był im uległy. A Jego matka uważnie zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu.


Maria zaś zachowywała wszystkie te słowa i kojarzyła je w swoim sercu.


A ja zostałem sam i oglądałem ten wielki widok, ale odstąpiła mnie siła, moja żwawość zamieniła się we mnie w ociężałość i nie zachowałem siły.


Wtedy ja, Daniel, omdlałem i chorowałem przez [kilka] dni. Potem wstałem i pełniłem służbę u króla, byłem jednak zaniepokojony tym widzeniem i nie rozumiałem [go].


Ja, Daniel, byłem przygnębiony w duchu, w środku mego ciała, a widzenie, [które oglądałem w] mej głowie, zaniepokoiło mnie.


to jesteś ty, królu, który urosłeś i spotężniałeś, i twoja wielkość urosła i dosięgła niebios, a twoja władza po krańce ziemi.


Włóżcie wy sobie w swoje uszy te słowa: Syn Człowieczy bowiem ma być wydany w ręce ludzi.


I zaraz, gdy cały tłum Go zobaczył, [ludzi] ogarnęło zdziwienie, tak że przybiegli i zaczęli Go witać.


A ty idź do końca, i spoczniesz, i powstaniesz dla swojego losu u kresu dni.


Wtedy powiedział: Idź, Danielu, bo słowa [te] są zamknięte i zapieczętowane aż do czasu końca.


I obaj ci królowie mają w sercu złe myśli i przy jednym stole mówią kłamstwo; lecz to im się nie powiedzie, gdyż na koniec jeszcze [wyznaczony] czas.


i powiedział: Oto ja dam ci poznać, co będzie przy końcu [czasu] gniewu, gdyż koniec [przypadnie] na [wyznaczony] czas.


I podszedł blisko miejsca, gdzie stałem, a gdy podszedł, byłem przestraszony i upadłem na twarz. Wtedy powiedział do mnie: Zrozum, synu człowieczy, że widzenie dotyczy czasu końca.


Wówczas król – jego twarz się zmieniła, a jego myśli go zaniepokoiły, stawy jego bioder zwiotczały, a jego kolana zaczęły bić jedno o drugie.


A gdy opowiedział [go] ojcu i braciom, jego ojciec upomniał go, mówiąc: Cóż to za jakiś sen ci się przyśnił? Czy naprawdę mamy przyjść ja, twoja matka i twoi bracia i pokłonić ci się do ziemi?


I zazdrościli mu jego bracia, lecz jego ojciec zachował [sobie] tę sprawę.


W trzecim roku panowania króla Belszazara ukazało się mnie, Danielowi, widzenie, po tym, które ukazało mi się na początku.


A oto [ktoś] jakby [na] podobieństwo synów ludzkich dotknął moich warg – i otworzyłem usta, i przemówiłem do stojącego przede mną: Panie mój, w czasie widzenia opadły mnie bóle i nie zachowałem siły.


Wtedy Daniel, którego imię było Belteszasar, był przerażony przez jedną godzinę i jego myśli zaniepokoiły go. [A] król odezwał się i powiedział: Belteszasarze, sen i wykład niech cię nie trwożą! Belteszasar odezwał się i powiedział: Panie mój! Oby to był sen dla twoich nieprzyjaciół, a jego wykład dla twoich wrogów!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite