Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Wyjścia 8:15 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

15 Faraon natomiast, gdy zauważył, że nastała ulga, znów stał się nieprzejednany i nie posłuchał ich — tak zresztą, jak zapowiedział PAN.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

15 A widząc Farao, że miał wytchnienie, obciążył serce swoje, i nie usłuchał ich, jako był powiedział Pan.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

15 Gdy faraon zauważył, że nadeszło wytchnienie, zatwardził swoje serce i nie posłuchał ich, jak PAN zapowiedział.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

15 Wróżbici powiedzieli też do faraona: To palec Boga. Ale serce faraona zrobiło się twardym oraz ich nie usłuchał, jak zapowiedział WIEKUISTY.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

15 A faraon, widząc, że nastała ulga, zaciął się w sercu swoim i nie usłuchał ich, tak jak Pan zapowiedział.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

15 Faraon zaś, gdy zauważył, że nastała ulga, zatwardził swoje serce i nie posłuchał ich – tak, jak zapowiedział JHWH.

Gade chapit la Kopi




Wyjścia 8:15
24 Referans Kwoze  

Potraktowany łaskawie, bezbożny nie uczy się prawości, w ziemi praworządnej dopuszcza się nadużyć i nie zważa na majestat PANA.


Bo jeśli chodzi o słowa: Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos, nie znieczulajcie swoich serc jak w czasie buntu,


nie znieczulajcie swoich serc jak w czasie buntu, w dniu próby, na pustyni.


Ponieważ wyroku za zły czyn nie wykonuje się szybko, rośnie grono chętnych do popełniania zła.


faraon was nie posłucha. Wtedy położę moją rękę na Egipt i wyprowadzę moje zastępy, mój lud, synów Izraela, z ziemi egipskiej za sprawą wielkich sądów.


Kiedy królowi Egiptu doniesiono o ucieczce ludu, zarówno on sam, faraon, jak i jego dworzanie żałowali, że tak się stało: Co my najlepszego zrobiliśmy, uwalniając Izraelitów z niewoli?!


PAN powiedział też do Mojżesza: Gdy wrócisz do Egiptu, dopilnuj, aby dokonać tam wszystkich tych cudów, które położyłem w twojej mocy. Dokonaj ich wobec faraona, Ja jednak zatwardzę jego serce tak, że nie wypuści ludu.


Ludzie natomiast, mimo że trapieni tak wielkim żarem, bluźnili imieniu Boga, który włada tymi klęskami, i nie opamiętali się — nie oddali Mu chwały.


Co mam ci uczynić, Efraimie? Co mam ci uczynić, Judo? Przecież wasze miłosierdzie jest jak obłok o poranku, jak rosa, która szybko znika.


Kto mimo licznych upomnień pozostaje uparty, będzie nagle zdruzgotany i nic mu nie pomoże.


Faraon wezwał jednak Mojżesza i Aarona: Wstawcie się za mną u PANA — poprosił — niech oddali te żaby ode mnie i od mojego ludu, a wypuszczę wasz lud, aby złożył ofiarę PANU.


Ludzie zgarniali je na kupy, a w całym kraju cuchnęło.


Dlatego PAN polecił Mojżeszowi: Powiedz Aaronowi: Unieś swoją laskę i uderz proch ziemi, a pył zamieni się w komary — i to w całym Egipcie.


Dobrze, wypuszczę was — zgodził się faraon. — Złóżcie ofiarę PANU, waszemu Bogu, na pustyni, ale nie oddalajcie się zbytnio. A teraz wstawcie się za mną!


Mojżesz oświadczył: Gdy tylko wyjdę od ciebie, wstawię się u PANA i jutro oddali się chmara od faraona, od jego sług i od jego ludu. Tylko niech faraon już z nas nie kpi i nie odmawia zgody na wypuszczenie ludu, aby mógł iść i złożyć ofiarę PANU.


Jednak i tym razem faraon zatwardził swe serce — i nie wypuścił ludu.


Nie zatwardzajcie waszych serc, jak czynili to Egipcjanie i faraon! Czy, podobnie jak oni, chcecie wypuścić ich dopiero wtedy, gdy potraktuje was równie surowo?


Jak pies powraca do swoich wymiocin, tak głupiec powtarza swe niedorzeczności.


Ci odpowiedzieli: Jeśli chcecie odesłać skrzynię Boga Izraela, to nie odsyłajcie jej z niczym. Wraz z nią koniecznie wyślijcie dla Niego ofiarę za przewinienie. Wtedy wyzdrowiejecie i w ten sposób przekonacie się, dlaczego wcześniej nie przestawał was trapić.


Przy tym jednak zwróćcie uwagę: Jeśli skrzynia pojedzie ku swoim stronom drogą na Bet-Szemesz, będzie to oznaczało, że to On wyrządził nam to wielkie nieszczęście. Jeśli nie, to będziemy wiedzieli, że to nie Jego ręka nas dotknęła, ale że był to po prostu przypadek.


Krowy ruszyły. Poszły prosto, traktem na Bet-Szemesz. Idąc, porykiwały. Nie zbaczały ani w prawo, ani w lewo. Rządcy filistyńscy szli za nimi aż do granicy Bet-Szemesz.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite