Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Wyjścia 5:21 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

21 Niech PAN zajmie się wami i osądzi was za to, że obrzydziliście nas faraonowi i jego urzędnikom. Dostarczyliście mu powodu, aby nas tępił!

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

21 I rzekli do nich: Niech wejrzy Pan na was a rozsądzi, żeście nas ohydzili w oczach Faraonowych, i w oczach sług jego, i daliście miecz w rękę ich, aby nas zabili.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

21 I powiedzieli do nich: Niech PAN wejrzy na was i osądzi, bo sprawiliście, że staliśmy się wstrętni w oczach faraona i w oczach jego sług, i daliście im do ręki miecz, aby nas zabili.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

21 Więc do nich powiedzieli: Niech spojrzy na was WIEKUISTY i rozsądzi, bowiem obrzydziliście nas w oczach faraona i w oczach jego sług; podaliście miecz do ich ręki, aby nas zabili.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

21 Rzekli do nich: Niech wejrzy Pan na was i osądzi, żeście nas tak zohydzili u faraona i jego sług. Włożyliście do ręki ich miecz, aby nas zabili.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

21 i powiedzieli do nich: Niech spojrzy JHWH na was i osądzi was za to, że zepsuliście nasz zapach w oczach faraona i w oczach jego sług, by dać miecz w ich rękę i by nas wycięli!

Gade chapit la Kopi




Wyjścia 5:21
19 Referans Kwoze  

Wtedy Jakub wyrzucił Symeonowi i Lewiemu: Narobiliście mi kłopotów i obrzydziliście mnie mieszkańcom tej ziemi, Kananejczykom i Peryzytom. Ja nie mam tylu ludzi, co oni. Jeśli zbiorą się przeciwko mnie, przegram i zginę ja oraz moja rodzina.


Tymczasem, gdy Ammonici spostrzegli, że narazili się Dawidowi, Chanun wraz z nimi wszystkimi wysłał tysiąc talentów srebra, aby wynająć sobie rydwany i jazdę z Aram-Naharaim, z Aram-Maaka i z Soby.


Tymczasem gdy Ammonici spostrzegli, że narazili się Dawidowi, wysłali posłów i wynajęli sobie Aramejczyków z Bet-Rechob oraz Aramejczyków z Soby, w sile dwudziestu tysięcy pieszych. Ściągnęli też tysiąc wojowników od króla Maaki oraz dwanaście tysięcy z Isz-Tob.


Akisz natomiast ufał Dawidowi, w przekonaniu, że całkowicie zraził on do siebie lud Izraela i przez to na zawsze pozostanie jego sługą.


Cały Izrael usłyszał zatem, że Saul pobił załogę filistyńską, a przez to naraził się Filistynom. Zbrojny lud zebrał się więc przy Saulu w Gilgal.


Tak też przemówił Mojżesz do synów Izraela, lecz oni nie słuchali Mojżesza z powodu zniechęcenia oraz ciężkiej pracy.


Wtedy Saraj oskarżyła Abrama: Ciebie winię za moją krzywdę. Ja sama dałam ci moją służącą w ramiona. A ona, odkąd zauważyła, że jest w ciąży, ma mnie za nic! Niech PAN będzie sędzią między mną a tobą!


Oddalę też od was wroga z północy. Zapędzę go do ziemi suchej i pustej. Jego straż przednia skończy w Morzu Wschodnim, a jego tylna w Zachodnim. Rozejdzie się po nim smród, zostanie tylko odrażająca woń, bo był potężny w swym dziele.


Martwa mucha może zepsuć olejki aptekarza, odrobina głupoty może zaważyć więcej niż mądrość i chwała.


Zwrócili się też do Mojżesza: Czy dlatego, że w Egipcie nie było grobów, wyciągnąłeś nas tu, abyśmy zginęli na pustyni?! Co ty nam zrobiłeś, wyprowadzając nas z Egiptu?!


Lud uwierzył! Gdy do ludzi dotarło, że PAN postanowił ująć się za potomkami Izraela i że przejął się ich niedolą, pochylili się w głębokim pokłonie.


Bóg Abrahama, Bóg Nachora oraz Bóg ich ojca niech będzie sędzią pomiędzy nami. Jakub potwierdził to swoją przysięgą na Tego, przed którym drżał jego ojciec Izaak.


Wyszli od faraona. Czekali tam na nich Mojżesz i Aaron. Ruszyli więc ku nim z wyrzutem:


Wówczas lud zaczął szemrać przeciw Mojżeszowi: Co będziemy pić? — narzekali.


Tam, na pustyni, cała społeczność Izraela zaczęła szemrać przeciw Mojżeszowi i Aaronowi.


Po co PAN prowadzi nas do tej ziemi? Czy po to, byśmy tam padli od miecza? Czy po to, by nasze żony i dzieci stały się tam łupem? Czy nie lepiej nam wrócić do Egiptu?


żaden z tych ludzi, którzy widzieli moją chwałę i moje znaki, to, czego dokonywałem w Egipcie i na pustyni — a już po dziesięciokroć wystawiali Mnie na próbę i nie słuchali mojego głosu —


Wyrok o zwierzętach południa: Przez ziemię niedoli i ucisku — gdzie grasuje lwica i lew, żmija i latający smok — wiozą na osłach swe bogactwo i na wielbłądach swe skarby do ludu, który jest nieużyteczny.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite