Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Wyjścia 32:12 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

12 Dlaczego Egipcjanie mają mówić: Wyprowadził ich właściwie na ich własne nieszczęście, tylko po to, aby wybić ich w górach i usunąć z powierzchni ziemi? Poniechaj gniewu. Zlituj się nad swoim ludem. Nie dotykaj go nieszczęściem, które masz w zamiarze.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

12 A przeczżeby Egipczanie rzec mieli, mówiąc: Na ich złe wywiódł je, aby je pobił na górach, i aby je wygładził z wierzchu ziemi? Odwróć się od gniewu zapalczywości twojej, a ulituj się nad złem ludu twego.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

12 Dlaczego Egipcjanie mieliby mówić: Wyprowadził ich ku złemu, aby ich pozabijać w górach i aby zgładzić ich z powierzchni ziemi? Odwróć się od zapalczywości twojego gniewu i żałuj nieszczęścia, jakie chcesz zesłać na twój lud.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

12 Czemu mają powiedzieć Micrejczycy, mówiąc: Wyprowadził ich na zgubę, aby ich pozabijać w górach i by ich zgładzić z powierzchni ziemi? Odwróć się od Twojego zapalczywego gniewu i ulituj się nad nieszczęściem Twojego ludu.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

12 Dlaczego to mają rozpowiadać Egipcjanie: W złym zamiarze wyprowadził ich, by pozabijać ich w górach i wytracić z powierzchni ziemi. Odwróć się od zapalczywości swego gniewu i użal się nad złem, jakie chcesz zgotować ludowi swemu.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

12 Dlaczego mają mówić Egipcjanie: Na nieszczęście wyprowadził ich, aby wybić ich w górach i wygubić z powierzchni ziemi? Odwróć się od żaru Twego gniewu i zlituj się [w Twym zamiarze dotknięcia] nieszczęściem Twego ludu.

Gade chapit la Kopi




Wyjścia 32:12
32 Referans Kwoze  

Niech nie dojdzie do tego, by w tej ziemi, z której nas wyprowadziłeś, mówiono: Ponieważ PAN nie był w stanie wprowadzić ich do ziemi, którą im obiecał, to z nienawiści do nich wyprowadził ich, aby wygubić ich na pustyni.


Usłyszą o tym Kananejczycy wraz z pozostałymi mieszkańcami tej ziemi, otoczą nas zewsząd i usuną nasze imię z tej ziemi. Co wówczas uczynisz dla swojego wielkiego imienia?


I PAN zlitował się nad swoim ludem. Odstąpił od zamiaru dotknięcia go nieszczęściem.


Gdyż tak mówi PAN Zastępów: Jak postanowiłem sprowadzić na was nieszczęście, gdy wasi ojcowie pobudzali Mnie do gniewu, i nie żałowałem [tego] — oświadcza PAN Zastępów —


Kto wie, może Bóg zechce okazać nam miłosierdzie, poniecha tego, co postanowił w przypływie swego gniewu — i nie zginiemy.


I PAN zlitował się: Do tego również nie dopuszczę — rozstrzygnął Wszechmocny PAN.


I PAN zlitował się: Nie dopuszczę do tego — zdecydował.


Ale powstrzymałem mą rękę. Uczyniłem to, biorąc pod uwagę moje imię. Nie chciałem, by było bezczeszczone między narodami, na oczach których wyprowadziłem ich z niewoli.


Brałem jednak pod uwagę moje imię. Nie chciałem, by było bezczeszczone między narodami, na oczach których wyprowadziłem ich z niewoli.


Brałem jednak pod uwagę moje imię. Nie chciałem, by było bezczeszczone między narodami, wśród których przebywali i które dowiedziały się, że zamierzam wyprowadzić ich z ziemi egipskiej.


Wspomniał o nich przez wzgląd na swe przymierze I zlitował się w swej wielkiej łasce.


Zawróć, PANIE! Jak długo jeszcze? Zmiłuj się nad swoimi sługami!


Odpuściłeś winę swego ludu, Zakryłeś wszystkie jego grzechy. Sela.


On jednak, miłosierny, przykrywał ich winę i nie dopuścił do ich wyniszczenia. Często powstrzymywał swój gniew i nie rozniecał swej zapalczywości.


Pamiętaj, PANIE, o tym, że wróg Cię obraził, Że nierozumny lud wzgardził Twoim imieniem.


Niech w imieniu naszego zgromadzenia wystąpią nasi przywódcy. Niech każdy, kto do któregoś z naszych miast sprowadził sobie obcoplemienną kobietę, przyjdzie w oznaczonym czasie, a wraz z nim starsi i sędziowie tego miasta, i niech rozwiązują te sprawy po kolei, aż odwróci się od nas żar gniewu naszego Boga.


Potem wznieśli nad nim wielki stos kamieni, który jest tam do dnia dzisiejszego. W ten sposób PAN poniechał swego gniewu, a miejscu temu nadano nazwę dolina Achor, [Dolina Utrapienia], i nazywa się ono tak do dnia dzisiejszego.


Tak! PAN osądzi swój lud i zlituje się nad swoimi sługami. Gdy zobaczy, że ustają już ręce, że brakuje niewolników i wolnych,


a cały jego łup zbierzesz na środku placu i spalisz to miasto i cały jego łup całkowicie dla PANA, twojego Boga, i stanie się ono kopcem gruzu na wieki, nie odbudujesz go.


Dlatego żałował PAN, że stworzył na ziemi człowieka, bolał nad tym w swym sercu.


Teraz więc, proszę, jeśli znalazłem łaskę w Twoich oczach, to daj mi poznać Twoje drogi. Chciałbym Cię poznać i chciałbym mieć pewność, że znalazłem łaskę w Twoich oczach. Weź też pod uwagę, że ten naród jest właściwie Twoim ludem.


Odłączcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę ich w jednej chwili.


Tak, PAN nie porzuci swojego ludu, ze względu na swoje wielkie imię. PAN bowiem sam zechciał przyjąć was za swój lud.


Są oni przecież Twoim ludem i Twoim dziedzictwem, które wyprowadziłeś z Egiptu, z wnętrza pieca, w którym wytapia się żelazo.


Dlatego tak mówi PAN: Oto Ja usunę cię z powierzchni ziemi. W tym roku umrzesz. Głosiłeś bowiem odstępstwo od PANA.


Niech słudzy PANA, kapłani, zapłaczą między przedsionkiem a ołtarzem. Zmiłuj się — niech powiedzą — nad swym ludem, PANIE, i nie wydawaj swego dziedzictwa na hańbę! Niech narody nie panują nad nim! Dlaczego mają drwić pomiędzy ludami: Gdzie się podział ich Bóg?


Przebacz, proszę, winę tego ludu, według wielkości Twojej łaski, jak już odpuszczałeś temu ludowi od czasu jego wyjścia z Egiptu aż dotąd.


I nikt nie wzywa Twojego imienia, nikomu nie śpieszno uchwycić się Ciebie, gdyż zakryłeś swe oblicze przed nami, pozwoliłeś nam stopnieć w mocy naszych win.


Lecz mimo wszystko, PANIE, Ty jesteś naszym Ojcem, my jesteśmy gliną, Ty naszym garncarzem — wszyscy jesteśmy dziełem Twoich rąk!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite