Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Rzymian 12:8 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

8 czy też zachęcania, po to, by podnosić na duchu. Kto wspiera — to hojnie; kto przewodzi — to z zapałem; kto okazuje miłosierdzie — to z całego serca.

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

Biblia Gdańska

8 Jeźli kto napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

Gade chapit la Kopi

Słowo Życia

8 jeśli ktoś ma dar zachęcania—niech będzie dla innych zachętą; jeśli ktoś ma dar dawania—niech daje bezinteresownie; jeśli ktoś ma dar przewodzenia innym—niech sprawuje władzę z gorliwością; jeśli zaś ktoś ma dar miłości—niech okazuje ją z radością.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

8 Jeśli ktoś napomina, to w napominaniu; jeśli ktoś rozdaje, to w szczerości; jeśli ktoś jest przełożonym, niech nim będzie w pilności; jeśli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

8 czy to zachętę w apelach. Dzieląc się w szczerości, kierując w gorliwości, litując się w radości.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

8 Jeśli kto napomina, to w napominaniu; jeśli kto obdarowuje, to w szczerości; kto jest przełożony, niech okaże gorliwość; kto okazuje miłosierdzie, niech to czyni z radością.

Gade chapit la Kopi




Rzymian 12:8
57 Referans Kwoze  

Każdy więc niech się dzieli tak, jak postanowił w sercu, nie z żalem albo z przymusu, gdyż Bóg kocha radosnego dawcę.


Starsi, którzy są wspaniałymi przywódcami, godni są podwójnego uznania, zwłaszcza ci, którzy trudnią się głoszeniem Słowa i nauczaniem.


Bóg tak umieścił je w Kościele: Najpierw apostołów, po drugie proroków, po trzecie nauczycieli, następnie przejawy mocy, dalej dary uzdrowień, niesienia pomocy, zarządzania, różnego rodzaju języki.


Bądźcie posłuszni i ulegli swoim przewodnikom. Czuwają oni nad waszymi duszami i zdadzą z tego sprawę. Niech to czynią z radością, a nie z narzekaniem, bo to nie wyszłoby wam na korzyść.


Juda zaś i Sylas, którzy byli prorokami, swoimi licznymi wypowiedziami zachęcali i umacniali braci.


Po odczytaniu fragmentów Prawa i Proroków, przełożeni synagogi posłali do nich zaproszenie: Drodzy bracia, skoro przybywacie z jakimś słowem zachęty do ludu — przemówcie.


Pozdrówcie wszystkich, którzy wam przewodzą, oraz wszystkich świętych. Przekazuję pozdrowienia od wierzących z Italii.


Proszę was, bracia, wysłuchajcie tych kilku słów napomnienia, bo napisałem do was krótko.


Pamiętajcie o waszych przewodnikach, którzy wam zwiastowali Słowo Boże. Rozpatrując koniec ich życiowej drogi, naśladujcie ich wiarę.


Nie opuszczajmy przy tym wspólnych spotkań, co jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodawajmy sobie otuchy, i to tym bardziej, im wyraźniej widać, że zbliża się ten Dzień.


Bo jeśli jest gotowość, to liczy się ona wtedy, gdy coś z sobą niesie, a nie wtedy, gdy nic za nią nie stoi.


Kto natomiast prorokuje, mówi do ludzi, dla ich zbudowania, zachęty i pociechy.


Uważajcie na samych siebie i na całą trzodę, w której was Duch Święty ustanowił przełożonymi. Dbajcie o to, aby paść kościół Boga, który sobie nabył własną krwią.


Po drodze wielokrotnie przemawiał, służąc zachętą tym, których odwiedzał. Tak przybył do Grecji.


Dopóki nie przyjdę, pilnuj czytania, zachęty i nauki.


I przywiązaliśmy się do was tak bardzo, że gotowi byliśmy nie tylko przekazać wam Bożą dobrą nowinę, ale także poświęcić własne dusze — do tego stopnia was pokochaliśmy.


Dlatego, że gdy kierujemy do ludzi wezwanie, nie ma w nim nic błędnego ani nieczystego. Nie kryje się też w nim żaden podstęp.


Słudzy, bądźcie we wszystkim posłuszni ziemskim panom. Służcie nie na pokaz, jak to robią pochlebcy, lecz ze szczerego serca, z szacunku dla Pana.


Słudzy, bądźcie posłuszni swoim ziemskim panom. Odnoście się do nich z szacunkiem, traktujcie ich poważnie i służcie im w prostocie serca, jak Chrystusowi.


Obawiam się jednak, czy w jakiś sposób — podobnie jak wąż zwiódł Ewę swoją przebiegłością — wasze myśli nie zostały skażone i odwiedzione od szczerości i czystości względem Chrystusa.


Namacalny dowód tej posługi sprawi, że będą oni chwalić Boga za wasze posłuszeństwo związane z wyznawaniem zasad dobrej nowiny Chrystusa. Będą Go też chwalić za szczerość waszego poczucia jedności z nimi oraz ze wszystkimi.


Dzięki Niemu, bogaci we wszystko, będziecie mogli celować w hojności, która za naszym udziałem wywołuje wdzięczność dla Boga.


W tym wszystkim naszą chlubą było świadectwo naszego sumienia. Potwierdzało nam ono, że w stosunkach z ludźmi, a szczególnie z wami, postępowaliśmy z właściwą Bogu prostotą i szczerością — nie jako po ludzku mądrzy, lecz jako polegający na Jego łasce.


Dlatego też płacicie podatki, bo są urzędnikami Boga po to właśnie, by tego pilnować.


Wspierajcie w potrzebach świętych, pielęgnujcie gościnność.


Król natomiast odpowie: Zapewniam was, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, uczyniliście Mnie.


Wychodzisz naprzeciw czyniących z radością sprawiedliwość — tacy na Twoich drogach pamiętają o Tobie. Mimo że Ty się gniewałeś, my odwiecznie trwaliśmy w grzechu! I mamy być zbawieni?


Ale szlachetny rozważa to, co szlachetne, i przy tym, co szlachetne, obstaje.


Nie nazwą już głupiego szlachetnym, a o niegodziwcu nie powiedzą, że prawy.


Siej swoje ziarno z rana, nie daj rękom odpocząć do wieczora, bo nie wiesz, co się powiedzie: to czy tamto, czy też w obu przypadkach uda się tak samo.


Wszystko, co uznasz za warte zrobienia, zrób stosownie do swych sił, bo w świecie umarłych, do którego zmierzasz, nie ma działania ani planowania, ani poznania, ani mądrości.


Człowiek wspaniałomyślny — ten będzie błogosławiony, bo swój chleb podzielił z ubogim.


פ Hojnie rozdziela, wspiera ludzi biednych — צ Jego sprawiedliwość trwa wiecznie, ק Jego wysiłki Bóg zwieńczy powodzeniem.


Bezbożny pożycza i nie oddaje, Sprawiedliwy zaś okazuje łaskę — i rozdaje.


I będziesz się weselił przed PANEM, twoim Bogiem, w tym miejscu, które wybierze PAN, twój Bóg, by zamieszkało w nim Jego imię. Będziesz się weselił zarówno ty, jak i twój syn i córka, twój sługa i służąca, Lewita, który zamieszka w obrębie twoich bram, oraz cudzoziemiec, sierota i wdowa, którzy znajdą się pośród was.


Szczodrze ich obdarzysz zasobnością twoich stad, twojego klepiska i tłoczni — tym, czym pobłogosławił cię PAN, twój Bóg.


Przygotowałem go po to, aby nakazał swoim synom i swojemu rodowi strzec drogi PANA, postępować sprawiedliwie i uczciwie — tak, aby PAN mógł spełnić Abrahamowi to, co mu obiecał.


Gdy prokonsul zobaczył, co się stało, uwierzył, zdumiony nauką Pana.


Tak uczynił Józef, nazwany przez apostołów Barnabą, co można przetłumaczyć jako Syn Zachęty. Był on Lewitą rodem z Cypru.


Ten, gdy przybył na miejsce i przekonał się, że Bóg okazał im łaskę, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trzymali się Pana.


Niech czynią dobro, bogacą się w szlachetne czyny, będą hojni i gotowi do dzielenia się.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite