Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Psalmy 146:4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

4 Gdy opuszcza ich duch, znowu stają się prochem I w tym dniu wszystkie ich plany giną.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

4 Wynijdzie duch jego, i nawróci się do ziemi swojej; w onże dzień zginą wszystkie myśli jego.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

4 Opuszcza go duch i wraca do swojej ziemi; w tymże dniu zginą wszystkie jego myśli.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

4 Jego duch ujdzie, a on wróci do swojego prochu; w ów dzień znikną jego zamysły.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

4 Gdy opuszcza go duch, wraca do prochu swego; W tymże dniu giną wszystkie zamysły jego.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

4 Gdy opuszcza go duch, wraca do swej ziemi, W tym dniu giną wszystkie jego myśli.

Gade chapit la Kopi




Psalmy 146:4
17 Referans Kwoze  

i wróci proch do ziemi, tak jak nim był, duch zaś wróci do Boga, który go dał.


Trwożą się jednak, kiedy skryjesz twarz, Gdy odbierzesz im tchnienie, umierają, Obracają się w proch.


Wtedy to PAN, Bóg, ukształtował z prochu ziemi człowieka, tchnął w jego nozdrza dech życia i człowiek stał się żywą istotą.


W pocie czoła będziesz jadł chleb, aż powrócisz do ziemi, gdyż z niej zostałeś wzięty — bo jesteś prochem i obrócisz się w proch.


O mądrości natomiast mówimy wśród osób dojrzałych. Chodzi jednak nie o mądrość tego wieku ani jego najważniejszych przedstawicieli, którzy zresztą tracą na znaczeniu.


PAN udaremnił plany narodów, Rozbił podstawy ludzkich zamiarów.


że póki jeszcze oddycham, póki Bożego tchnienia w moich nozdrzach,


Moje dni przeminęły, moje plany upadły — nic nie pozostało z pragnień mego serca.


Jego dzieci doznają szacunku, a on już o tym nie wie. Jego dzieci tracą znaczenie, a do niego to nie dociera.


Przeciwnie, podniosłeś się przeciwko Panu niebios, bo rozkazałeś, by ci przyniesiono naczynia z Jego świątyni, a ty i twoi dostojnicy, twoje żony i nałożnice piliście z nich wino. Co więcej, wysławiałeś przy tym bogów ze srebra i złota, z miedzi i żelaza, z drewna i kamienia. Nie widzą oni ani nie słyszą, ani niczego nie wiedzą, natomiast Boga, w którego ręku jest twoje tchnienie oraz wszystkie twoje ścieżki, nie uwielbiłeś.


ר Tchnienie naszych nozdrzy, pomazaniec PANA, dał się złapać w ich sidła, a my myśleliśmy, że w jego cieniu będziemy mieszkać wśród narodów.


Dajcie sobie spokój z człowiekiem, wartym tyle, co tchnienie w jego nozdrzach! Bo za cóż więcej można go uznać?


Ty też obracasz człowieka w proch I mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy!


Mój duch wycieńczony, moje dni gasną, został mi tylko grób.


Tymczasem człowiek, gdy umiera, to na dobre; kiedy zgaśnie, to gdzie się podziewa?


Ja natomiast sprowadzę na ziemię potop, zaleję ją wodą. Zniszczę pod niebem wszelkie ciało, w którym jest duch życia, wszystko, co jest na ziemi, zginie.


Kończy się ich miłość i nienawiść, znikają wielkie marzenia — już na wieki nie będą częścią niczego, co ma miejsce pod słońcem.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite