Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Łukasza 15:4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

4 Kto z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną, nie zostawia na pustkowiu dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie szuka zgubionej, aż ją znajdzie?

Gade chapit la Kopi


Plis vèsyon

Biblia Gdańska

4 Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciłby jednę z nich, izali nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł?

Gade chapit la Kopi

Słowo Życia

4 —Kto z was, mając sto owiec, nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie szuka jednej, zaginionej na pustkowiu, tak długo, aż ją znajdzie?

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

4 Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

4 Który z was człowiek, co ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustkowiu i nie podąża za ową zaginioną, aż ją znajdzie?

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

4 Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie pozostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustkowiu i nie idzie za zgubioną, aż ją odnajdzie?

Gade chapit la Kopi




Łukasza 15:4
19 Referans Kwoze  

Będę szukał zgubionej, zawracał odpędzoną, opatrywał zranioną, będę wzmacniał chorą, strzegł tłustej i mocnej — będę je pasł i sądził.


Syn Człowieczy przyszedł bowiem odszukać i ocalić to, co zaginęło.


Byliście bowiem zbłąkani jak owce, lecz teraz zawróciliście do Pasterza i Stróża waszych dusz.


Gdyby ktoś z was miał jedną owcę — odpowiedział Jezus — i ta w szabat wpadłaby mu do jakiegoś dołu, czy nie próbowałby jej wyciągnąć?


Tak, wy jesteście moimi owcami, owcami mojego pastwiska, ludźmi, a Ja jestem waszym Bogiem — oświadcza Wszechmocny PAN.


Chociaż zabłądziłem jak zagubiona owca, odszukaj swego sługę, Gdyż nie zapomniałem o Twoich przykazaniach.


Wszyscy jak owce zbłądziliśmy; zboczyliśmy — każdy na własną drogę, a PAN Jego dotknął karą za winę nas wszystkich.


Stadem ginącym był mój lud. Pasterze go zwodzili, popychali ku górom. A oni szli, z góry na pagórek, i zapomnieli o miejscu swojego odpoczynku.


Obłudnicy! — odpowiedział mu Pan. — Czy nie jest tak, że każdy z was w dzień szabatu odwiązuje od żłobu swoje bydlę lub osła i prowadzi do wodopoju?


Na moje życie — oświadcza Wszechmocny PAN — ponieważ wystawiliście moje owce na łup i wydaliście je na żer drapieżnym zwierzętom; ponieważ musiały obywać się bez pasterza, bo moi pasterze nie troszczyli się o nie, a paśli raczej samych siebie,


Nie masz zatem wymówki, ty, który osądzasz bliźniego. Potępiając jego, potępiasz przy tym siebie. Sam bowiem, jako sędzia, postępujesz podobnie.


Jeszcze w miastach pogórza i Szefeli, w miastach Negebu i w ziemi Beniamina, w okolicach Jerozolimy i w miastach Judy będą przechodziły stada pod rękami liczących — mówi PAN.


Osłabionej nie posilacie, chorej nie leczycie, rannej nie opatrujecie, odpędzonej nie zawracacie, zagubionej nie szukacie, a silną rządzicie surowo.


Wówczas Jezus opowiedział im taką przypowieść:


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite