Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Kaznodziei 7:2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

2 Lepiej iść do domu żałoby niż do domu biesiady — bo tam widzi się kres wszystkich ludzi, a żyjący powinien brać to sobie do serca.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

2 Lepiej iść do domu żałoby, niż iść do domu biesiady, przeto, iż tam widzimy koniec każdego człowieka, a żyjący składa to do serca swego.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

2 Lepiej iść do domu żałoby niż do domu wesela, gdyż w tamtym widzimy koniec każdego człowieka, a człowiek żyjący weźmie to sobie do serca.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

2 Lepiej pójść do domu żałoby, niż pójść do domu uczty; gdyż tam widać koniec wszystkich ludzi, zatem żywy bierze to sobie do serca.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

2 Lepiej iść do domu żałoby, niż iść do domu biesiady; bo tam widzi się kres wszystkich ludzi, a żyjący powinien brać to sobie do serca.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

2 Lepiej iść do domu żałoby niż iść do domu biesiady – bo tam widzi się kres wszystkich ludzi, a żyjący powinien brać to sobie do serca.

Gade chapit la Kopi




Kaznodziei 7:2
29 Referans Kwoze  

Naucz nas dobrze liczyć nasze dni, Aby nasze serca mogły zyskać mądrość!


Gdyby byli mądrzy, przemyśleliby, rozstrzygnęliby — na swą korzyść w przyszłości!


I jak postanowiono, że człowiek raz umiera, a potem czeka go sąd,


powiedział jeszcze do nich: Weźcie sobie do serca wszystkie te słowa, które dziś podaję wam ku przestrodze. Przekażcie je też waszym synom, aby pilnowali przestrzegania wszystkich słów tego Prawa.


Ich końcem — zguba, ich bogiem — brzuch, a ich chwałą własne pohańbienie, gdyż zawładnęło nimi to, co ziemskie.


Szczęśliwi zasmuceni, gdyż oni doznają pociechy.


Otóż teraz tak mówi PAN Zastępów: Rozważcie, jak wam się powodzi.


Powiedziałaś: Na wieki będę i na zawsze pozostanę panią! Nie brałaś sobie tego wszystkiego do serca i nie myślałaś o swoim końcu.


Któż policzy ten proch potężnego liczebnie Jakuba? Kto poda liczbę choćby czwartej części Izraela? Niechbym ja umarł śmiercią ludzi prawych, niechby taki jak jego był także mój kres!


Jeśli nie posłuchacie i jeśli nie weźmiecie sobie tego do serca, że macie oddawać cześć mojemu imieniu — mówi PAN Zastępów — to rzucę na was klątwę i przeklnę wasze błogosławieństwo. Przekląłem też, bo nie wzięliście sobie tego do serca!


Mędrzec wie, dokąd idzie. Głupiec kluczy w ciemności. Lecz przekonałem się przy tym, że wszystkich spotyka ten sam los.


I owszem, mądry ani głupi nie pozostaną w pamięci na wieki. W przyszłości — jak dotychczas — zapomni się o wszystkim. Mędrzec i głupiec umrą w ten sam sposób.


Bo los synów ludzkich jest taki jak los zwierząt. Jak ci umierają, tak umierają tamte — i wszyscy mają takiego samego ducha. Człowiek nie ma żadnej przewagi nad zwierzęciem. Bo wszystko jest marnością.


Wszystko zmierza do jednego miejsca. Wszystko z prochu powstało i w proch się obraca.


I choćby nawet żył dwa tysiące lat, a nie doświadczył nic dobrego, to czyż wszystko nie zmierza do jednego miejsca?


Wszystkich spotyka to samo. Ten sam los czeka sprawiedliwego i bezbożnego, dobrego, czystego i nieczystego, składającego ofiary i tego, który ich nie składa, tak prawego, jak i grzesznika, tego, który przysięga, i tego, który stroni od przysiąg.


Przykre w tym, co się dzieje pod słońcem, jest to, że ten sam los spotyka wszystkich, że serca ludzi są pełne zła, głupota tkwi w ich sercach za życia, a potem — do grobu!


Ale nie zachodź także do domu biesiady. Nie zasiadaj tam do jedzenia i picia.


Bo żywi wiedzą, że umrą, umarli już nic nie wiedzą i nikt im za nic nie odpłaci, gdyż pamięć o nich przepada.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite