Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Kapłańska 5:4 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

4 albo kto zgrzeszy przez to, że pochopnie przysięgnie w dobrej czy złej sprawie, jak to się może zdarzyć, gdy ktoś mówi dużo i bezmyślnie, i choć najpierw umknęło to jego uwadze, to potem zrozumiał, że ciąży na nim przewinienie w jednej z wymienionych rzeczy —

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

4 Albo jeźliby kto przysiągł wymówiwszy usty, że źle albo dobrze uczynił, o wszystko, co wymawia człowiek z przysięgą, a byłoby to skryto przed nim i dowiedziałby się potem, że winien jest w jednej rzeczy z tych:

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

4 Albo jeśli ktoś przysiągł, mówiąc wargami, że źle lub dobrze uczyni w czymkolwiek, co ów człowiek powie w przysiędze, a nie jest tego świadomy, lecz potem sobie uświadomi, będzie winny w jednej z tych rzeczy.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

4 Albo jeśli ktoś przysiągł, ale wymknęło mu się z ust, by wyrządzić sobie coś złego albo dobrego we wszystkim, co się w przysiędze wymyka człowiekowi, a uszło to jego świadomości i on się o tym dowiedział, więc jest winien w jednej z tych rzeczy

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

4 Albo jeżeli kto przysięga paplając niebacznie swymi ustami, że zrobi coś złego lub dobrego, jak to się może nieraz człowiekowi wymknąć niebacznie przysięga, a sam na razie o tym nie wie, ale potem sobie to uświadomi, że ściągnął na siebie winę przez jedną z tych rzeczy;

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

4 albo ktokolwiek [zgrzeszy przez to, że] przysięgnie przez paplanie swoimi wargami, ku złemu lub dobremu, zupełnie tak, jak to człowiek wystrzeli [z czymś czasem] w przysiędze – było to przed nim zakryte, lecz on [potem] dowiedział się, że zawinił w jednej z tych [spraw] –

Gade chapit la Kopi




Kapłańska 5:4
25 Referans Kwoze  

Z nastaniem dnia Żydzi zawiązali spisek. Zobowiązali się też, że nie będą jeść ani pić, dopóki nie zabiją Pawła.


Przysiągł jej natomiast wiele: Dam, o cokolwiek poprosisz, choćby połowę mojego królestwa.


wówczas ten, kto wyjdzie mi na spotkanie z bramy mojego domu, gdy będę wracał cało po pokonaniu Ammonitów, zostanie przeznaczony dla PANA i złożę go w ofierze całopalnej.


Niech Bóg postąpi ze mną choćby najsurowiej, jeśli do jutra rana z tego wszystkiego, co do niego należy, zostanie choć jeden mężczyzna!


a mąż — gdy o tym usłyszy — przyjmie to w milczeniu, to jej śluby i zobowiązania pozostaną ważne.


Przygnębiło to Heroda, ale ponieważ przysiągł, i to wobec gości, polecił spełnić jej prośbę.


W uniesieniu przysiągł, że spełni każdą jej prośbę.


Król zaprzysiągł: Niech Bóg postąpi ze mną choćby najsurowiej, jeśli głowa Elizeusza, syna Szafata, ostoi się dziś na jego karku!


Oszczędził jednak Mefiboszeta, syna Jonatana, wnuka Saula. Uczynił tak ze względu na przysięgę złożoną wobec PANA. Łączyła ona Dawida z Jonatanem.


Złożyła przy tym ślub: PANIE Zastępów! Jeśli naprawdę wejrzysz na niedolę swej służącej, wspomnisz na mnie i nie zapomnisz o mnie, i jeśli dasz swej służącej męskiego potomka, to ja oddam go PANU po wszystkie dni jego życia i brzytwa nie dotknie mu głowy.


My nie możemy dać im kobiet spośród naszych córek, bo Izraelici przysięgli: Przeklęty ten, kto da Beniaminowi kobietę.


Co zrobimy dla tych pozostałych, skąd weźmiemy dla nich kobiety? Bo przecież my sami przysięgliśmy PANU, że nie damy im za żonę żadnej z naszych córek.


Jeśli czyniąc to wszystko, postąpiliście z Jerubaalem oraz jego rodem słusznie i w dobrej wierze, to cieszcie się z Abimeleka! Niech on też z was się cieszy!


Jozue zawarł więc z nimi pokój i wszedł z nimi w przymierze. Obiecał, że zachowa ich przy życiu, a książęta zgromadzenia potwierdzili to przysięgą.


Zwiadowcy przyrzekli jej to: Ręczymy za was naszym życiem — jeśli nas nie zdradzicie. Gdy więc PAN wyda nam tę ziemię, to dochowamy ci wierności i okażemy ci łaskę.


Jeśli jednak ojciec wyrazi swój sprzeciw w dniu, gdy o wszystkich jej ślubach i zobowiązaniach usłyszy, to będą one nieważne, a ponieważ to on jej się przeciwstawił, PAN ją z nich zwolni.


albo kto zgrzeszy przez to, że dotknie ludzkiej nieczystości lub jakiejkolwiek innej, która czyni nieczystym, i choć najpierw umknęło to jego uwadze, to potem uświadomił sobie, że obciążył się przewinieniem;


W ten sposób kapłan dokona przebłagania za grzech popełniony przez ofiarującego w jednej z wymienionych spraw — i będzie mu przebaczony. Reszta mąki należeć będzie do kapłana, jak w przypadku ofiary z pokarmów.


Właśnie przez nich był tak rozgoryczony, Że padły z jego ust nieprzemyślane słowa.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite