Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Kapłańska 26:36 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

36 Tym zaś z was, którzy pozostaną na ziemiach waszych wrogów, włożę lękliwość do serc. Płoszyć ich będzie szelest zdmuchniętego liścia, będą uciekać, jak się ucieka przed mieczem, i będą padać, choć nikt nie będzie ich gonił.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

36 A którzy z was pozostaną, tedy przywiodę strach na serca ich, w ziemiach nieprzyjaciół ich, że je gonić będzie chrzęst liścia padającego; i będą uciekali jako przed mieczem, i padać będą, chociaż ich nikt gonić nie będzie.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

36 A tym, którzy z was pozostaną, ześlę do ich serc lękliwość w ziemiach ich wrogów, tak że będzie ich ścigać szelest opadającego liścia i będą uciekać jak przed mieczem, i będą padać, chociaż nikt nie będzie ich ścigać.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

36 A na pozostałych z was, na ziemi waszych wrogów sprowadzę lękliwość serca; tak, że będzie ich gnać nawet szmer opadającego liścia; zatem będą uciekali jak przed mieczem i padną, choć nikt ich nie będzie ścigał.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

36 Tym, którzy pozostaną przy życiu wśród was, włożę zwątpienie do ich serc w ziemiach ich wrogów, i płoszyć ich będzie nawet szelest zdmuchniętego z drzewa liścia, i będą uciekać jak się ucieka przed mieczem, i będą padać, choć nikt ich nie ściga.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

36 A tym, którzy wam pozostaną, włożę lękliwość do ich serc w ziemiach ich wrogów, i płoszyć ich będzie głos zdmuchniętego liścia, i będą uciekać jak przy ucieczce przed mieczem, i będą padać, choć nikt nie będzie ich gonił.

Gade chapit la Kopi




Kapłańska 26:36
31 Referans Kwoze  

Synu człowieczy! Skieruj wzrok ku Jerozolimie i przemów o jej świątyni. Prorokuj przeciw ziemi Izraela.


Tysiąc cofnie się przed groźbą jednego! Będziecie umykać przed groźbą pięciu! Aż zostaniecie jak maszt na szczycie góry i jak samotny sztandar na wzgórzu.


Obrócę się przeciw wam. Zostaniecie pobici przez wroga. Panować nad wami będą ci, którzy was nienawidzą. Będziecie uciekać, choć nikt nie będzie was gonił.


Wyostrzony na straszną rzeź, wybłyszczony, by spadać jak grom! Może mamy się cieszyć?! Berłem mego syna wzgardziło każde drzewo!


A gdy cię zapytają: Dlaczego jęczysz? — odpowiedz: Z powodu wieści, którą usłyszałem! Bo struchleje każde serce, opadną wszystkie ręce, zniknie wszelka odwaga i mokre będą wszystkie kolana! Oto nadeszła i wkrótce się spełni! — oświadcza Wszechmocny PAN.


Powiedz mu tak: Uważaj, lecz bądź spokojny. Nie bój się. Niech twoje serce nie truchleje z powodu tych dwóch niedopałków dymiących głowni, bo tylko tak można określić gniew Resina z Aramem i gniew syna Remaliasza.


Domowi Dawida doniesiono, że Aram sprzymierzył się z Efraimem. Na tę wieść zadrżał on sam oraz cały jego lud, jak drżą drzewa w lesie, gdy uderzy w nie wiatr.


Bezbożny ucieka, chociaż nikt go nie goni, lecz sprawiedliwy jest nieustraszony niczym młody lew.


Ponadto pobili namioty pilnujących dobytku, którym uprowadzili mnóstwo owiec i wielbłądów. I tak wrócili do Jerozolimy.


Izraelici zaś na widok Goliata tracili pewność siebie, przejmował ich lęk.


Gdy wieść o tym, że PAN na czas przeprawy wysuszył przed Izraelitami wody Jordanu, dotarła do wszystkich królów amoryckich mieszkających po zachodniej stronie rzeki i do wszystkich królów kananejskich mieszkających nad morzem, struchleli oni i stracili odwagę do przeciwstawienia się synom Izraela.


Wtedy mieszkający tam Amoryci wyszli wam na spotkanie — i ścigali was niczym pszczoły, i cięli was na obszarze Seir aż po Chormę!


A kiedy wyruszyli, Bóg dotknął strachem okoliczne miasta, tak że nikt nie ścigał synów Jakuba.


Gdy będziesz tę ziemię uprawiał, nie użyczy ci już swoich bogactw. Będziesz teraz na niej tułaczem i wędrowcem.


Będzie odpoczywać przez wszystkie dni spustoszenia, ponieważ nie odpoczywała podczas waszych szabatów, gdy wy na niej mieszkaliście.


Wojownicy z Aj zabili około trzydziestu sześciu Izraelitów, a resztę ścigali od bramy miasta aż do kamieniołomów i pobili ich na zboczu. Ta klęska sprawiła, że serce ludu stopniało, stało się niczym woda.


Czy chcesz trząść liściem i tak miotanym już przez wiatr, albo gonić uschnięte źdźbło?


Czy nie mają poznania ci wszyscy czyniący nieprawość, Chętni kąsać mój lud? Jedzą chleb, lecz do Boga nie wołają.


Bo choćbyście pobili całe wojsko chaldejskie wystawione do walki z wami, a w namiotach zostaliby tylko ranni, to ci ranni zdobyliby to miasto i dokonali jego spalenia.


Za Jego sprawą wielu się słania, padają na siebie nawzajem. Wstawajcie! Wracajmy do swoich, do naszej rodzinnej ziemi! Uciekajmy — wołają — od okrutnego miecza!


ג Na wygnanie poszedł Juda, na cierpienie i do strasznej niewoli. Osiadł wśród narodów, nie znalazł wytchnienia. Liczni prześladowcy dopadli go w wąskich przejściach.


ו Cały splendor odstąpił od córki Syjonu. Jej książęta stali się jak jelenie: nie znaleźli pastwiska i uchodzą, bezsilni, przed tropicielem.


ק Nasi prześladowcy byli szybsi niż orły na niebie. Ścigali nas na górach, czatowali na pustyni.


Ale dopadnie ich strach, Choć się wcześniej nie bali, Gdyż Bóg już rozrzucił kości oblegających ciebie — Zawstydziłeś ich, bo Bóg nimi pogardził.


Doprowadziłeś do zwycięstwa jego nieprzyjaciół, Sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom.


Izrael odrzucił jednak dobro, niech go ściga wróg!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite