Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Jeremiasza 42:10 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

10 Jeśli osiądziecie na stałe w tej ziemi, odbuduję was, a nie zburzę, zasadzę was, a nie wyrwę, bo smuci Mnie to nieszczęście, które musiałem wam zesłać.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

10 Jeźli się nawrócicie, i zostaniecie w tej ziemi, zaiste pobuduję was, a nie zepsuję, i wszczepię was, a nie wykorzenię; bo mi żal tego złego, którem wam uczynił. Nie bójcież się oblicza króla Babilońskiego, którego się wy boicie;

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

10 Jeśli pozostaniecie na stałe w tej ziemi, odbuduję was i nie zburzę, zasadzę was i nie wykorzenię. Żal mi bowiem tego nieszczęścia, które wam uczyniłem.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

10 Jeśli się nawrócicie i zamieszkacie na tej ziemi – wtedy was odbuduję i nie zburzę; zasadzę was i więcej nie wyplenię, bo żal Mi odnośnie tego nieprzyjemnego, które wam wyrządziłem.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

10 Jeżeli osiądziecie w tej ziemi na stałe, to odbuduję was i nie zburzę, zasadzę was, a nie wyplenię, bo żałuję zła, które wam wyrządziłem.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

10 Jeśli osiądziecie na stałe w tej ziemi, to odbuduję was, a nie zburzę, zasadzę was, a nie wykorzenię, gdyż przykro Mi z powodu nieszczęścia, które wam wyrządziłem.

Gade chapit la Kopi




Jeremiasza 42:10
25 Referans Kwoze  

I przekonają się narody sąsiadujące z wami, że Ja, PAN, odbudowałem to, co było zburzone, i zasadziłem tam, gdzie były pustki. Ja, PAN, tak postanowiłem — i tak uczynię.


I jak niegdyś dopilnowywałem, by ich wykorzeniać, wyrywać, burzyć, niszczyć i sprowadzać na nich nieszczęście, tak teraz dopilnuję, by ich budować i sadzić — oświadcza PAN.


Zatroszczę się o nich. Sprowadzę ich z powrotem do tej ziemi. Odbuduję ich, a nie zburzę, zasadzę, a nie wykorzenię.


Rozdzierajcie swe serca, a nie tylko szaty! Zawróćcie do PANA, swojego Boga, gdyż On jest łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i pełen łaski, litościwy w obliczu nieszczęścia!


I PAN zlitował się: Do tego również nie dopuszczę — rozstrzygnął Wszechmocny PAN.


Przywrócę powodzenie Judzie i Izraelowi. Odbuduję ich dawną świetność.


Zwrócił się zatem do PANA tymi słowy: Ach, PANIE, czy nie to właśnie miałem na myśli, gdy jeszcze byłem w mojej ziemi? Dlatego właśnie za pierwszym razem postanowiłem uciec do Tarszisz. Wiedziałem, że Ty jesteś Bogiem łaskawym i miłosiernym, powściągliwym w gniewie, hojnym w łasce i okazującym litość w nieszczęściu.


Bóg rzeczywiście dostrzegł ich zmianę. Zauważył, że odwrócili się od złego. Dlatego wezbrała w Nim litość. Miał zesłać na nich nieszczęście — ale nie zesłał.


I PAN zlitował się: Nie dopuszczę do tego — zdecydował.


Jak mam cię porzucić, Efraimie? Jak pozostawić w nieszczęściu, Izraelu? Czy miałbym zostawić cię jak Admę? Postąpić z tobą jak z Seboim? Gdzie indziej kieruje Mnie serce, wezbrała we Mnie litość.


I PAN zlitował się nad swoim ludem. Odstąpił od zamiaru dotknięcia go nieszczęściem.


Potem powrócę i odbuduję podupadły przybytek Dawida. Naprawię jego zniszczenia, wzniosę go na nowo,


Czy Hiskiasz, król Judy, i cała jej ludność kazali go zabić? Czy raczej król nie przestraszył się PANA? Czy nie przebłagał Go? I czy rzeczywiście PAN nie poniechał nieszczęścia, które im zapowiadał? A czy my, zabijając tego człowieka, mamy ściągać na siebie winę za tak straszne zło?


Wspomniał o nich przez wzgląd na swe przymierze I zlitował się w swej wielkiej łasce.


A narody? Te bać się będą imienia PANA, Wszyscy królowie zadrżą przed Twoją chwałą.


Niech Go wielbią niebiosa i ziemia, Morza i wszystko, co je napełnia!


Zaufaj PANU i postępuj dobrze, Mieszkaj w swej ziemi i dbaj o wierność!


A gdy Anioł podniósł rękę, aby dotknąć ludność Jerozolimy, PAN okazał miłosierdzie, widząc to nieszczęście, i powiedział do Anioła siejącego zniszczenie wśród ludu: Dosyć! Powstrzymaj swoją rękę! A Anioł PANA był wówczas przy klepisku Arawny Jebuzyty.


Kiedykolwiek zaś PAN wzbudzał im sędziego, to również był z tym sędzią i wybawiał ich z ręki wrogów. Tak było przez cały czas działalności danego sędziego. PAN litował się nad nimi. Wzdychali bowiem, uciskani przez swoich gnębicieli i ciemiężców.


Tak! PAN osądzi swój lud i zlituje się nad swoimi sługami. Gdy zobaczy, że ustają już ręce, że brakuje niewolników i wolnych,


Na własnej ziemi pozostawię tylko ten naród, który podda swój kark pod władzę króla Babilonu i będzie mu służył — oświadcza PAN. — Jedynie taki naród pozostanie w swojej ziemi i będzie ją uprawiał.


I tak Jochanan, syn Kareacha, wraz z pozostałymi dowódcami wojskowymi oraz całym ludem, nie posłuchał głosu PANA. Postanowili nie zostawać w ziemi judzkiej.


Jonasz wyruszył, by pokonać pierwszy odcinek drogi, a idąc, wołał: Jeszcze czterdzieści dni i Niniwa będzie zburzona!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite