Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Jeremiasza 4:7 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

7 Lew wyszedł już ze swojej gęstwiny, wyruszył niszczyciel narodów! Opuścił swe legowisko, by obrócić twą ziemię w pustkowie! Twoje miasta będą zburzone — i bez mieszkańca.

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

7 Wychodzi lew z jaskini swojej, a ten, który niszczy narody, wyszedłszy z miejsca swego, ciągnie, aby obrócił ziemię twoję w pustynię, a miasta twoje aby zburzone były, aby nie było żadnego obywatela.

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

7 Lew wyszedł ze swojej jaskini, niszczyciel narodów wyruszył, wyszedł ze swego miejsca, aby zamienić twoją ziemię w pustkowie, a twoje miasta zostaną zburzone i pozbawione mieszkańców.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

7 Wyszedł lew ze swojego gąszczu, wyciągnął tępiciel narodów; wyruszył ze swego miejsca, by twą ziemię zamienić w pustkowie. Twoje miasta zamienią się w zgliszcza bez mieszkańca.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

7 Lew wypadł ze swojej gęstwiny i wyruszył niszczyciel narodów, wyszedł ze swojego miejsca, aby obrócić twoją ziemię w pustynię; twoje miasta będą zburzone, bez mieszkańców.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

7 Wystąpił lew ze swojej gęstwiny i wyruszył niszczyciel narodów, wyszedł ze swojego miejsca, aby obrócić twoją ziemię w pustkowie; twoje miasta będą zburzone, bez mieszkańca.

Gade chapit la Kopi




Jeremiasza 4:7
33 Referans Kwoze  

Dlatego napadnie na nich lew z lasu, zniszczy ich wilk stepowy; lampart przyczai się wokół miast i rozszarpie każdego, kto z nich wyjdzie — gdyż liczne są ich przestępstwa i odstępstwa ogromne.


Porykują na niego lwięta, wydają głos i niszczą jego ziemię, z jego spalonych miast zionie spustoszeniem.


Gdy zapytałem: Do kiedy, Panie? —On odpowiedział: Dopóki nie opustoszeją miasta pozbawione mieszkańców i domy pozbawione ludzi — dopóki kraj nie stanie się pustkowiem.


Wasza ziemia pustkowiem, wasze miasta spalone ogniem. Wasze pola? Na waszych oczach objadają je obcy! Spustoszenie jak po ich podboju!


Pierwsza była jak lew z orlimi skrzydłami. Gdy patrzyłem, wyrwano jej skrzydła, podniesiono ją z ziemi i postawiono na nogi jak człowieka. Dano jej też ludzkie serce.


Jagnięciem spłoszonym był Izrael, lwy go wciąż płoszyły! Najpierw pożarł go król Asyrii. Teraz, jako ostatni, obgryzł go Nebukadnesar, król Babilonu.


to Ja poślę i zbiorę wszystkie plemiona północne — oświadcza PAN. — Wezwę też Nebukadnesara, króla Babilonu, mojego sługę. Następnie sprowadzę ich wszystkich na tę ziemię, na jej mieszkańców i na wszystkie okoliczne narody. Zniszczę was i te narody zupełnie! Uczynię je przedmiotem zgrozy i zdumienia — i ruiną na zawsze.


Bo jak lew wypada z zarośli Jordanu na stale zielone łąki, tak Ja w okamgnieniu wypłoszę go z jego ziemi i sam postanowię, kogo nad nią postawię. Bo kto jest Mi równy? Kto może Mi rzucić wyzwanie? I kto jest tym pasterzem, który się przede Mną ostoi?


Oto Ja wydaję rozkaz — oświadcza PAN — i zawracam ich z powrotem do tego miasta. Będą walczyć przeciw niemu, zdobędą je i spalą. A miasta Judy uczynię pustkowiem — bez mieszkańców!


Tak mówi PAN: Jeszcze na tym miejscu, które nazywacie pustkowiem bez ludzi i bydła, jeszcze w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy — całkiem wyludnionych, bez jednego zwierzęcia —


Dlaczego prorokowałeś w imieniu PANA, mówiąc: Z tą świątynią stanie się jak z Szilo, a to miasto będzie spustoszone i pozostawione bez mieszkańców?! I tak zbiegł się w świątyni PANA wokół Jeremiasza cały lud.


Opuścił swą kryjówkę jak lew! Tak! Ich ziemia stała się pustkowiem z powodu żaru udręczenia, z powodu żaru Jego gniewu.


Usłyszałem głos PANA Zastępów: Wiele domów ulegnie spustoszeniu! W tych wielkich i tych pięknych zabraknie mieszkańca!


Za jego czasów najechał kraj Nebukadnesar, król Babilonu, i Jehojakim został jego poddanym na trzy lata. Potem jednak zbuntował się przeciwko niemu.


Przed wielkością, której mu udzielił, drżały wszystkie ludy, narody i języki, ponieważ kogo chciał, tego zabijał, a kogo chciał, zostawiał przy życiu; kogo chciał, wywyższał, a kogo chciał, poniżał.


Oto jak lew wypada z zarośli Jordanu na stale zielone łąki, tak Ja w okamgnieniu wypłoszę go z jego ziemi i sam postanowię, kogo nad nią postawić. Bo kto jest Mnie równy? Kto Mi może rzucić wyzwanie? I kto jest tym pasterzem, który się przede Mną ostoi?


Zanim to jednak nastąpi, każdy naród i każde królestwo, które nie zechce służyć Nebukadnesarowi, królowi Babilonu, i które nie podda swego karku pod jego jarzmo, uderzę mieczem, głodem i zarazą — oświadcza PAN — aż je poddam pod jego władzę.


Kto jest tym mądrym człowiekiem, który to rozumie? Do kogo przemówił PAN i może to wyjaśnić: Dlaczego ta ziemia ginie, wypalona jak pustynia, bez żadnego przechodnia?


W związku z tym, w dziewiątym roku panowania Sedekiasza, w dziesiątym miesiącu, w dziesiątym dniu tego miesiąca, nadciągnął Nebukadnesar, król Babilonu, wraz z całym swoim wojskiem, pod Jerozolimę, otoczył ją i zbudował przeciwko niej wał.


Przed wrzawą jeźdźców i zgiełkiem łuczników ucieka całe miasto. Ludzie kryją się w gąszczach, wdrapują się na skały, miasta pustoszeją, nie mieszka w nich już nikt.


I przydzielę ci niszczycieli, każdego z własnym orężem, i wytną twe piękne cedry, i powrzucają je w ogień!


Tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Sami widzieliście wszystkie te nieszczęścia, które sprowadziłem na Jerozolimę i pozostałe miasta Judy. Są one dziś rumowiskiem i nikt w nich nie mieszka.


Pełne mieszkańców miasta zostaną spustoszone, kraj będzie pustkowiem — i przekonacie się, że Ja jestem PAN.


tak mówi Wszechmocny PAN: Usunąć diadem, zrzucić koronę! To nie może tak trwać! Wywyższyć poniżone, poniżyć wywyższone!


Synu człowieczy! Zanuć żałobną pieśń nad faraonem, królem Egiptu. Powiedz do niego: Myślałeś, że jesteś młodym lwem wśród narodów, a jesteś morskim potworem! Parskasz w swoich rzekach, mącisz wodę łapami, chlapiesz się w strumieniach.


Wasze miasta obrócę w ruinę. Spustoszę wasze świątynie. Nie będę wąchał miłych woni waszych ofiar.


Was zaś rozproszę między narodami i wyciągnę za wami miecz — wasza ziemia stanie się pustkowiem, a wasze miasta ruiną.


Od strony Dan słychać parskanie jego rumaków, rżenie jego ogierów przyprawia ziemię o drżenie. Nadciągają i pożerają ten kraj oraz to wszystko, co go napełnia, miasta i ich mieszkańców.


Gdyż tak mówi PAN o domu króla Judy: Choćbyś Mi był jak Gilead, jak sam szczyt Libanu, i tak cię zamienię w pustynię, w miasta ziejące pustkami!


Na moje życie — oświadcza Król, a Jego imię PAN Zastępów — że jak Tabor między górami i jak Karmel nad brzegiem morza, tak on nadciągnie!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite