Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Jeremiasza 14:2 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

2 Płaczą mieszkańcy Judy, mdleją w bramach jej miast, rozpaczają, zgięci ku ziemi — z Jerozolimy unosi się krzyk!

Gade chapit la Kopi

Biblia Gdańska

2 Ziemia Judzka płakać będzie, a bramy jej zemdleją, żałobę nosić będą na ziemi, a narzekanie Jeruzalemskie wstąpi w górę;

Gade chapit la Kopi

UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA

2 Ziemia Judy płacze, a jej bramy osłabły, w szacie żałobnej siedzą na ziemi, a krzyk Jerozolimy się podnosi.

Gade chapit la Kopi

Nowa Biblia Gdańska

2 Sposępniał Juda, a jego bramy są żałośnie pochylone ku ziemi – łakną, oraz wzbija się narzekanie Jeruszalaim.

Gade chapit la Kopi

Biblia Warszawska 1975

2 W smutku pogrążony jest Juda, a w jego bramach lud omdlewa z wyczerpania, w żałobie pochylony jest ku ziemi, a krzyk Jeruzalemu wznosi się w górę.

Gade chapit la Kopi

Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

2 Płacze Juda i omdlewają jej bramy, rozpaczają zgięci ku ziemi i unosi się krzyk Jerozolimy.

Gade chapit la Kopi




Jeremiasza 14:2
30 Referans Kwoze  

Bramy napełni gorzki płacz, a ty ogołocona usiądziesz na ziemi.


Została złamana córka mego ludu — i ja jestem złamany. Chodzę w żałobie, ogarnęła mnie trwoga.


Mieszkańcy, którzy nie pomarli, cierpieli z powodu bolesnych wrzodów, tak że wołania o ratunek wznosiły się ku niebu ze wszystkich zakątków miasta.


A ponieważ, gdy nawoływałem, nie słuchali, kiedy będą wołać, nie wysłucham — powiedział PAN Zastępów. —


Dlatego tak mówi PAN: Oto Ja sprowadzę na nich nieszczęście. Nie zdołają się z niego wyplątać. Będą wołać do Mnie, lecz ich nie wysłucham.


Ludzie przed nimi mdleją. Twarze bledną ze strachu.


Zniszczone pola! Ubolewa ziemia! Zniszczone zboże! Wysechł moszcz! Brakuje oliwy!


Dlatego smuci się ziemia, marnieją jej mieszkańcy, ubywa polnej zwierzyny, ptactwa na polach, a także ryb w morzach.


Nasza skóra była rozpalona jak piec z powodu głodowej gorączki.


ט Zapadły się w ziemię jej bramy. Pan zniszczył i połamał ich rygle. Król oraz książęta — między narodami. Nie ma Prawa! Również jej prorocy nie znajdą już objawienia u PANA.


Niech z ich domów rozlega się krzyk, gdy znienacka sprowadzisz na nich najeźdźców, gdyż wykopali dół, by mnie schwytać, na moje nogi zastawili sidło!


Jak długo usychać będzie ziemia i więdnąć zieleń na polach? Przez niegodziwość jej mieszkańców ubywa zwierząt i ptactwa, mówią bowiem: PAN nie wie, co robimy w ukryciu.


Dlatego płacze ziemia, ciemnieje w górze niebo, ponieważ powiedziałem, co postanowiłem — i nie żałuję, i nie cofnę tego.


Ktoś płacze. Więdnie ziemia. Usycha Liban, zawstydzony. Szaron? Stał się jak pustynia, Baszan i Karmel otrząśnięte z liści.


Wysycha moszcz, więdnie latorośl, wzdychają radośni sercem.


Usycha i więdnie ziemia, omdlewa i więdnie świat, omdlewają dostojnicy ludu ziemi.


Moje serce boleje nad Moabem! Jego uchodźcy rozsiani aż po Soar, po Eglat Szeliszijja. Tak! Drogą w górę, na Luchit, podążają w płaczu. Tak! Drogą na Choronaim śpieszą z wołaniem klęski.


Tak, winnicą PANA Zastępów jest dom izraelski, Judejczycy są Jego ulubioną sadzonką. Oczekiwał prawa, a oto rozlew krwi; sprawiedliwości, a oto krzyk.


Z ich sprawą doszedł do Niego krzyk biednych — i On krzyk ubogich usłyszał.


Jutro o tej porze przyślę ci człowieka z ziemi Beniamina i namaścisz go na księcia nad moim ludem Izraelem. On wybawi mój lud spod władzy Filistynów. Przyjrzałem się bowiem udręce mego ludu, dotarło do Mnie jego wołanie.


Bóg usłyszał ich jęk, wspomniał swe przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem


Nasze bydło będzie wciąż płodne, Wolne od chorób i strat — i spokojne na naszych pastwiskach.


Na ulicach słychać głosy tęsknoty za winem, ponurość zamiast radości, ziemię opuściło wesele.


Tak, On je obrócił w pustkowie, uschło ono przede mną. Spustoszona jest cała ta ziemia, lecz nikt nie wziął tego do serca.


O twej hańbie wiedzą już narody, twój krzyk wypełnił już ziemię, potknął się bohater o bohatera i obaj razem upadli!


ח PAN przeznaczył na zniszczenie mur córki Syjonu. Rozciągnął sznur i nie cofnął przez swym zamiarem ręki. Sprawił, że płakano na wałach i murach, a ich obrońcy posłabli.


Sprowadziłem suszę na ziemię, na góry i na zboże, na moszcz i na oliwę, i na wszystko, co wydaje ziemia; na ludzi i na bydło — i na wszelki trud rąk.


Rumieńcie się, rolnicy! Narzekajcie, winiarze! Bo brak pszenicy, jęczmienia — nie będzie plonów z pól!


Ogłoście święty post! Zwołajcie zgromadzenie! Zbierzcie starszych, wszystkich mieszkańców ziemi, do domu PANA, waszego Boga, i głośno wołajcie do Niego!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite